Pamiętnik księżniczki

 Pamiętnik księżniczki 1

 

Główną bohaterką serii jest nastoletnia Mia Thermopolis, typowa uczennica nowojorskiego liceum. Mia, jak każda nastolatka, miewa swoje problemy. Do pewnego czasu najważniejszymi z nich są: fatalne wyniki z algebry, brak biustu, nieatrakcyjny wygląd oraz randki jej matki z nauczycielem algebry. Któregoś dnia świat Mii staje na głowie: ojciec oznajmia jej, że jest księciem Genowii, europejskiego minipaństwa. Wskutek chemioterapii staje się bezpłodny, a Mia – jego jedyny potomek, nieślubna córka – zostaje dziedziczką genowiańskiego tronu. Dla Mii nie oznacza to jednak „i żyła długo i szczęśliwie”' – nie ma zamiaru opuszczać Nowego Jorku, swoich przyjaciół i życia, które dotąd znała. Daje się jednak przekonać ojcu. Od tego czasu codziennie pobierać będzie lekcje dworskiej etykiety u znienawidzonej i zdziwaczałej babki, a przerwy świąteczne i letnie musi spędzać w Genowii, gdzie będzie uczyła się rządzić. Kolejne tomy przygód opisują nowe przygody Mii i jej przyjaciół.


 Piętnastoletnia Mia z Nowego Jorku dowiaduje się, że jej ojciec jest księciem! Władcą małego europejskiego państewka! To znaczy, że ona jest księżniczką i następczynią tronu. A teraz gorsza wiadomość - Mia musi zacząć zachowywać się jak księżniczka. Ale jak tu być księżniczką w Nowym Jorku?

Pamiętnik księżniczki 2 

 

Ale numer! Po tym, co zrobiła mama, chyba nie może być gorzej! Tak się przynajmniej wydaje Mii. A jednak może być gorzej! Zwłaszcza jeśli podczas wywiadu telewizyjnego transmitowanego na całą Amerykę, księżniczka Genowii palnie głupstwo. I może być zupełnie źle, kiedy odkryje, kim jest tajemniczy wielbiciel, który przysyła jej irytujące maile...

 Pamiętnik księżniczki 3

 
Czy wszystko musi układać się tak fatalnie? Dwóję z algebry Mia ma prawie jak w banku, mama jest w ciąży, zbliża się oficjalna wizyta w Genowii, książęcy kuzyn prawdopodobnie chce ją zabić (oczywiście, chodzi o tron). Ale to jeszcze nic. Największym problemem Jej Książęcej Wysokości Amelii Mignonette Grimaldi Thermopolis Renaldo jest... miłość. Bez wzajemności!

 Pamiętnik księżniczki 4

 Uff! Nareszcie! Koniec nudnej wizyty w Genowii. Teraz Mia może się zająć tym, co jest naprawdę ważne: swoim życiem uczuciowym. Najchętniej spędzałaby każdą wolną chwilę z Michaelem Moskovitzem. Ale Grandmere ma najwyraźniej inne plany...

Pamiętnik księżniczki 4 i 1/2

Udało się! Mama zgodziła się na wyjazd. Dzika przyroda, praca na rzecz szczytnego celu i perspektywa całych pięciu dni z Michaelem Moscovitzem bez czujnych oczu Grandmere – czy to nie wspaniałe? Ale sprawy komplikują się natychmiast po wyjeździe z Nowego Jorku, a pobyt na łonie natury okazuje się zupełnie nieksiążęcą rozrywką...

Pamiętnik księżniczki 5

Wygląda na to, że nadchodzi kres wszystkich niepowodzeń. Ale nie tak szybko. Mia wpada w niezłe tarapaty, zanim zrealizuje swoje największe marzenie - bal maturalny w towarzystwie Michaela Moscovitza. Po drodze czeka ją niefortunny wypadek w restauracji, zakończony katastrofą. Mia musi dokonać cudu, by uratować sytuację i skłonić ukochanego do uczestnictwa w imprezie, choćby podstępem.

Pamiętnik księżniczki 6

 

 

Nowy rok szkolny i... Nowe kłopoty. Michael wyprowadził się do akademika, więc Mia jest trochę załamana. Na dodatek Lana Weinberger wybiera ją sobie na obiekt kpin i zaczepek. Wkrótce jednak Mia będzie miała okazję utrzeć nosa przemądrzałej Lanie. Szykują się wybory do samorządu szkolnego...

 Pamiętnik księżniczki 7

 Tej wiosny Mia postanawia się bawić, chociaż samorząd szkolny, którego jest przewodniczącą, nagle zbankrutował. Na szczęście Grandmere wymyśla skomplikowany plan, jak jednocześnie zdobyć pieniądze, rozkręcić karierę teatralną Mii i przedstawić jej pewnego młodego człowieka o odpowiednim pochodzeniu. A to wszystko zajmuje mnóstwo czasu! Nic dziwnego że Michael, miłość jej życia, zaczyna uważać, że z Mią jest coś nie tak, albo nawet gorzej - że nie umie się bawić. No bo czy to możliwe, żeby wschodząca gwiazda sceny, przewodnicząca samorządu i następczyni tronu Genowii, nie wiedziała, jak się imprezuje?

Pamiętnik księżniczki 7 i 1/2

 

Mia nigdy nie miała szczęścia do imprez, więc nawet teraz, kiedy zbliża się jej szesnastka, nie chce tego całego urodzinowego zamieszania. Ale Grandmere ma oczywiście inny pomysł - jak zwykle. Czy telewizyjny reality show to naprawdę dobry sposób uczczenia książęcych urodzin? Mia musi przeszkodzić Grandmere. Czy jednak - jeśli jej się uda - przyjaciele wybaczą jej, że przeleci im koło nosa szansa na ekstrawagancje, na myśl o których Paris Hilton zzieleniałaby z zazdrości? I dlaczego Mia nie może dostać na urodziny tego, o czym naprawdę marzy: wieczoru sam na sam z Michaelem...

 Pamiętnik księżniczki 8

 

 Jak się pisze słowo: księżniczka. Tak samo jak: K-A-T-A-S-T-R-O-F-A! Mia jest nareszcie w trzeciej klasie. Ma z głowy obowiązki przewodniczącej samorządu szkolnego. Więc czemu wszystko zaczyna się nagle walić? Dlaczego każą jej się uczyć rachunku różniczkowego? Przecież udało jej się już przebrnąć przez algebrę i geometrię. I na litość wszystkiego co genowiańskie, czemu Lilly znów wysuwa jej kandydaturę na przewodniczącą samorządu? Ale to i tak nic w porównaniu z nowinami, jakie słyszy od Michaela: jej ukochany wyjeżdża na rok do Japonii! Okazuje się, że Mia może go zatrzymać tylko w jeden sposób...

Pamiętnik księżniczki 9

 

W życiu Mii wszystko się zmienia: Michael z nią zerwał, najlepsza przyjaciółka nie odpowiada na telefony, rodzice zmuszają ją do wizyt u psychoterapeuty. Księżniczka popada w coraz większe przygnębienie. Pewnego dnia natrafia w ambasadzie Genowii na zagadkowy portret. Nieoczekiwanie okazuje się, że tajemnicza historia zapomnianej genowiańskiej księżniczki może pomóc Mii w jej problemach – i zm ienić losy rodu Renaldich.

Pamiętnik księżniczki 10

Do końca liceum został Mii zaledwie miesiąc. Przed nią bal maturalny, wielka gala z okazji jej osiemnastych urodzin i pierwsze demokratyczne wybory w Genowii. Brzmi świetnie, prawda? Ale Mia wciąż jeszcze nie wie, na jaki uniwersytet pójdzie, kampania wyborcza jej ojca przebiega fatalnie,a idealny J.P. chyba jednak nie jest tym wymarzonym. Jak księżniczka rozwiąże wszystkie swoje książęce kłopoty? Czy Michael wróci z Japonii? Czy J.P. zostanie nowym chłopakiem Mii? Dziewczyny wreszcie dowiedzą się, jak to wszystko się kończy.

Pamiętnik narkomanki

To prawdziwe notatki dziewczyny, później kobiety, w których zamkniętych zostało piętnaście lat życia na krawędzi, we wciąż na nowo podejmowanej walce z nałogiem. Jej przejmujące, niejednokrotnie bardzo drastyczne świadectwo rodzi prawdę o piekle, jakim jest uzależnienie. Daty dzienne wyznaczają tu czas szkoły, pracy i wakacji, ale przede wszystkim czas życia i śmierci. 

Ala Makota

Dotychczas powstało dziewięć książek. Siedem z nich wydało wydawnictwo "Świat Książki", natomiast dwie ostatnie – "Znak". W pierwszej części narratorka jest trzynastolatką, w kolejnych dorasta, później osiąga pełnoletniość. Zaś w najnowszych książkach Maksymalnie ja zapiski wracają do okresu fabularnie wcześniejszego niż Notatnik sfrustrowanej nastolatki.

1. Ala Makota. Notatnik sfrustrowanej nastolatki 1, 2000.
2. Ala Makota. Notatnik sfrustrowanej nastolatki 2, 2000.
3. Ala Makota. Zakochana 1, 2002.
4. Ala Makota. Zakochana 2, 2003.
5. Ala Makota dorasta. Siedemnastka, 2005.
6. Ala Makota. Osiemnastka, 2006.
7. Ala Makota. Na fali sukcesu, 2007.
8. Ala Makota. Maksymalnie ja 1, 2010
9. Ala Makota. Maksymalnie ja 2, 2010

Główni bohaterowie

• Ala Makota – główna bohaterka. Początkowo mieszka z ojcem, matką i dwójką braci w jednym z bloków na Warszawskim Ursynowie. W książce Notatnik sfrustrowanej nastolatki ma 13 lat, prowadzi wówczas sklepik szkolny wspólnie z przyjaciółką. Jej pierwszym chłopakiem jest Daniel R., zwany Rupsem.
• Patrycja – koleżanka Ali ze szkoły. Nosi przezwisko Puszka. W pierwszych częściach zakochana w Andrzeju G., bokserze. Prowadzi razem z Alą sklepik szkolny.
• Tata Ali – pracuje w bibliotece na uniwersytecie. Spotyka się z pewną blondynką. Następnie, po wyprowadzce mamy Ali, zaprzyjaźnia się z lekarką. Fan zespołu Queen.
• Mama Ali – jest pomocą dentystyczną. Romansowała ze swoim kolegą z pracy, Henrykiem. Wyprowadziła się od ojca Ali, zostawiając Alę, która nie miała zamiaru mieszkać u pana Henia. To ona wysłała ojcu Ali pozew rozwodowy, który ojciec, pomimo starań dzieci, w końcu odebrał.
• Jacek Makota – starszy o dwa lata brat Ali. Uwielbia się z nią kłócić i dokazywać
• Robert Makota – najstarsze dziecko Makotów. Na początku pierwszej książki ma mu się urodzić dziecko, którego matką jest jego dziewczyna, Agnieszka. Mają wziąć ślub. Robert pracuje w McDonald's.
• Hrabinie – para staruszków którymi Ala się opiekuje. Podobno prawdziwi arystokraci, ale kto tam wie... Mieszkają w jedynej kamienicy na terenie Ursynowa.

Ala Makota

Maksymalnie ja 1 i 2 

 

Ostatni dziennik Ali Makoty. Poznamy jej pierwsze zapiski, wcześniejsze niż Notatnik sfrustrowanej nastolatki – zupełnie nowe i pełne zwariowanych wydarzeń. Mamy wreszcie polską, wydawać by się mogło, zwyczajną dziewczynkę, która w lekki, zabawny sposób opisuje swój świat – rodzinę (w tym dwóch starszych braci), szkołę z nauczycielami i nieznośnymi kolegami, przyjaźnie i pierwsze uczucia. Ala uwielbia wszelkiego rodzaju złote myśli, które wprowadza do swojego „dziennika”. Te krótkie aforyzmy stanowią dodatkową atrakcję obu książek, są i zabawne, i mądre, i zachęcają do refleksji.


                           Ala Makota 
                Notatnik sfrustrowanej nastolatki 1 i 2


 

Ala ma trzynaście lat i jest trochę zwariowana, jak to nastolatka. Prowadzi dziennik, w którym opisuje dzień po dniu: matka złożyła pozew o rozwód, dziewczyna brata zachodzi w ciążę, a sama Ala ma kłopoty ze znalezieniem chłopaka. Poza tym Ala ma ambicje pisarskie - wysyła nawet wiersz na konkurs... 



 Bestsellerowa seria dla nastolatek. Ponad 260 000 sprzedanych egzemplarzy Poznajcie dalsze perypetie Ali, jej rodziny i przyjaciół - wakacje z Puszką w Hiszpanii (Puszka w końcu się zakochała), powrót do rzeczywistości (rozwód rodziców), szkoła, przyjaźń z Danielem i wiele innych śmiesznych i poważnych zdarzeń. To już czwarty tom zapisków Ali Makoty, która podbija serca polskich nastolatek.

                          Ala Makota 
                        Zakochana 1 i 2 
 




W końcu ta nieuleczalna choroba musiała ją dopaść. Kto jest obiektem marzeń Ali? Bardzo przystojny Tomek, który wprowadza się piętro niżej. Co zrobi 15-letnia Ala, by przyciągnąć jego uwagę? Czy ''przypadkowe'' spotkania, paradowanie w pełnym makijażu i - o zgrozo! - liściki wtykane za wycieraczkę samochodu ukochanego odniosą skutek? Owszem. Tyle, że zupełnie przez naszą bohaterkę nieoczekiwany... 
O tym, co nastąpi później, dowiecie się z drugiej części książki.
 

Drugi tom perypetii Ali Makoty zakochanej w niesamowicie przystojnym sąsiedzie.
Czy w końcu zwróci na nią uwagę i rzuci na nią choć spojrzenie, gdy mijają się na schodach?
Autorka konstruuje lekką, śmieszną fabułę o pierwszych prawdziwych uczuciach nastolatki, a sympatyczne postacie z poprzednich części dzielnie ją wspierają. 

                            Ala Makota
                        Dorasta. Siedemnastka 




 Kontynuacja drugiej części "Zakochanej". Ala jest już prawie dorosła. Za rok matura, a Ala nie wie, co chce w życiu robić. W dodatku jej ukochany wyjeżdża za granicę i rzadko odpisuje na maile. Pojawiają się też problemy, o których istnienia Ala nie miała pojęcia...
                                                                   


                           Ala Makota
                           Osiemnastka



 Ala- sfrustrowana i zakochana, zaskakująco dobrze radzi sobie z "kłodami, które życie rzuca jej pod nogi"
 Ala ma zamiar zdać maturę, ale natłok wydarzeń skutecznie uniemożliwia naukę... Podczas studniówki Ala śpiewa i wierzy, że... "Tommorow belongs to me". Książka ukazała się w czerwcu 2006 roku.

                             Ala Makota
                           Na fali sukcesu








 „Na fali sukcesu” – czy Ala spróbuje nagrać piosenkę? Czy uda jej się zainteresować swymi dokonaniami jednego z większych polskich wydawców? Czy zda maturę…? Nowi ludzie, nowe problemy, nowe wyzwania… 
 

Cykl Dom Nocy

Dom Nocy – seria książek fantasty napisanych przez P. C. Cast i jej córkę Kristin Cast. Opowiada przygody Zoey Redbird, szesnastoletniej dziewczyny, która właśnie stała się początkującą wampirzycą i uczęszcza do szkoły z internatem – Domu Nocy w Tulsie, w Oklahomie. Przewidziane jest dwanaście części książki. Pierwsza część "Naznaczona” została wydana w 2007 roku natomiast szósta część "Kuszona” w 2009 roku. W 2011 roku została wydana siódma część "Spalona". 22 lutego została wydana ósma część "Przebudzona". W czerwcu 2012 ukazał się dziewiąty tom, "Przeznaczona".

Seria opowiada o przygodach szesnastoletniej Zoey Redbird, która zostaje naznaczona i aby odpowiednio przejść przemianę z adepta w dorosłego wampira musi zamieszkać w Domu Nocy. Tam poznaje nowych przyjaciół - Damiena, Shaunee, Erin i Stevie Rae, oraz wrogów, do których początkowo zaliczała się jej późniejsza przyjaciółka, Afrodyta. Zoey, jak się okazuje, nie jest typową adeptką, gdyż umie porozumiewać się z wszystkimi pięcioma żywiołami: ziemią, ogniem, powietrzem, wodą oraz duchem. Musi zmierzyć się z narastającymi problemami rodzinnymi oraz sercowymi. Dziewczyna poznaje przystojnego i niezwykle utalentowanego pod względem aktorskim Erika. Zadurza się w nim, lecz na drodze do szczęścia staje Heath, kapitan drużyny futbolowej i dawna miłość Zoey, najprzystojniejszy nauczyciel Loren oraz świetny łucznik Stark. Mentorką Zoey oraz kapłanką Domu Nocy jest Neferet, której mroczną tajemnicę dziewczyna odkryła przy pomocy przyjaciół oraz swej ukochanej babci. Po niedługim okresie Zoey odkrywa powiązanie z A-yą, dziewczyną która uwięziła nieśmiertelnego Kalonę, upadłego anioła. Kiedy nawiedzają ją wspomnienia dziewczyny, Zoey wie, że klucz do pokonania Kalony leży w przeszłości, jednak dręczą ją wątpliwości co do tego, czy powinna i chce go na dobre unicestwić...

Powieści

• Naznaczona
• Zdradzona
• Wybrana
• Nieposkromiona
• Osaczona
• Kuszona
• Spalona
• Przebudzona
• Przeznaczona
• Ukryta

 Naznaczona

 

 Seria utrzymana w stylu sagi Zmierzch. Akcja rozgrywa się w środowisku amerykańskich nastolatków naznaczonych wampiryzmem, uczęszczających do specjalnej szkoły, pozwalającej im zdobyć kwalifikacje dorosłego wampira.

Zoey to zwyczajna nastolatka, która dzieli życie między szkolną monotonię a rodzinną niesielankę. Pewnego dnia cały jej świat staje na głowie. Zostaje "Naznaczona" i musi się udać do szkoły Domu Nocy. Tylko tam może przejść niezbędną "Przemianę" w dorosłego wampira. Dziewczyna próbuje odnaleźć się w nowym, fascynującym świecie. Wkrótce odkrywa, że jest wyjątkowa, co przysparza jej wielu wrogów. Sprzymierzeńcem Zoey okazuje się Erik, jeden z najbardziej atrakcyjnych i utalentowanych wampirów w szkole.

Zdradzona

 Początkująca wampirzyca, Zoey Redbird, trafia do szkoły Domu Nocy. To tu będzie musiała przejść nieodzowną Przemianę, by zdobyć kwalifikacje dorosłego wampira.
Pomimo początkowych trudności, przyzwyczaja się do nadprzyrodzonych zdolności, jakimi obdarzyła ją Nyx, Bogini Wampirów, i coraz lepiej wchodzi w rolę nowej przywódczyni Cór Ciemności. I co najważniejsze – zaczyna czuć się w Domu Nocy, jak w swym własnym. Ma swego chłopaka, a nawet... dwóch. Ale oto zdarza się coś niewyobrażalnego. Pewnego dnia w zewnętrznym świecie ludzi ginie kilkoro nastolatków, a wszystkie ślady prowadzą do Domu Nocy. Zoey zaczyna zdawać sobie sprawę, że nadprzyrodzone siły, które wyróżniają ją spośród innych, mogą też obrócić się przeciwko jej najbliższym. Dziewczyna zwraca się o pomoc do swych nowych przyjaciół, a wtedy śmierć zakrada się również do Domu Nocy. Zoey musi pogodzić się ze zdradą, która łamie jej serce i podkopuje fundamenty jej nowo zbudowanego świata.

 

 

Wybrana

 Do Domu Nocy zakradły się ciemne moce i żądza krwi, a szkolne przygody dorastającej wampirki Zoey Redbird stają się coraz bardziej tajemnicze. Ci, którzy wydawali się przyjaciółmi, okazują się wrogami, a co dziwniejsze, zaprzysięgli wrogowie stają się przyjaciółmi. Gdy zaufanie staje się towarem deficytowym. Zoey wie, że wszystko, co odkryje, musi być zachowane w tajemnicy przed resztą mieszkańców. Tak zaczyna się intrygująca trzecia część serii, w której odwaga Zoey zostanie wystawiona na większą próbę niż kiedykolwiek przedtem.

Nieposkromiona

 

 Życie robi się nieznośne, gdy przyjaciele są na ciebie wściekli. W ciągu tygodnia Zoey traci wszystkich swoich trzech chłopaków i staje się wyrzutkiem, choć jeszcze niedawno otaczał ją szeroki krąg znajomych. Teraz liczba przyjaciół zmalała do dwóch osób, z których jedna jest Nieumarłą, a druga Nienaznaczoną. Neferet tymczasem wypowiedziała wojnę ludziom. Zoey nie uważa tego za dobry pomysł, ale czy ktokolwiek jej wysłucha? Jej przygody w szkole dla dorastających wampirów przybierają niebezpieczny obrót. Lojalność przechodzi ciężką próbę, ujawniają się szokujące podteksty, budzi się pradawne zło.

 

Osaczona

 

 Przyjaciele Zoey znów są przy niej, a Stevie Rae i czerwoni adepci przestali być tajemnicą Neferet. Zagrożenie pojawia się ze strony potężnego Kalony. Klucz do powstrzymania jego rozprzestrzeniającej się władzy leży w przeszłości – co jednak, jeśli odkrywając ją, Zoey dotrze do tajemnic, których wolałaby nie znać?

Zoey czuje także, że nie może w pełni ufać czerwonym adeptom. Musi również dokonać wyboru między byłym chłopakiem, Erikiem, a Starkiem – łucznikiem, który zmarł w jej ramionach pamiętnej nocy, by odrodzić się jako sługa Neferet. Dziewczyna postanawia za wszelką cenę go uwolnić. Ukryte w nim zło jest przerażające.

Kuszona

 

 

 Wydawałoby się, że po wygnaniu z Tulsy Kalony i Neferet Zoey Redbird i jej przyjaciele mogą wreszcie odetchnąć.
Kiedy Zoey i jej przystojny wojownik Stark dochodzą do siebie po bliskim spotkaniu ze śmiercią, adepci próbują się otrząsnąć z terroru Neferet. Zoey doświadcza jednak poczucia niepokojącej, niezwykłej więzi z A-yą, dziewczyną stworzoną przed wiekami, by uwieść Kalonę.

Tymczasem Stevie Rae, obdarzona teraz dodatkowymi mocami, ukrywa przed przyjaciółką pewne obawy. Mroczne sekrety i niewypowiedziane podejrzenia oddalają dziewczyny od siebie, zagrażając nie tylko ich przyjaźni, ale i całemu Domowi Nocy.

 Spalona

  

 

 

 

W Domu Nocy sprawy nie wyglądają dobrze. Zoey Redbird znalazła się na rozdrożu: ze złamanym sercem, patrząc, jak rozpada się wszystko, w co wierzyła, ma ochotę na zawsze pozostać w Zaświatach. Słabnie w oczach i coraz trudniej jest przypuszczać, że uda jej się wrócić do przyjaciół i naprawić świat. Jedyna osoba wśród żywych, która może do niej dotrzeć – Stark – musi najpierw odnaleźć drogę. Tylko jak? Pozostało tylko siedem dni…

Tymczasem Stevie Rea skrywa tajemnicę, która może stanowić klucz do sprowadzenia Zoey z powrotem do świata, lecz jednocześnie grozi jego zniszczeniem.

 

Przebudzona

 

 

 

 

 Zoey wróciła z Zaświatów, by zająć należne jej stanowisko najwyższej kapłanki Domu Nocy. Powrót dziewczyny cieszy jej przyjaciół, jednakże pojawia się obawa, czy po stracie Heatha Zoey poradzi sobie z rzeczywistością oraz czy jej związek z atrakcyjnym wojownikiem Starkiem okaże się pocieszeniem. Tymczasem dla Stevie Rae relacje z Rephaimem, Krukiem Prześmiewcą, stają się coraz cenniejsze. Wiąże ich tajemnicze i potężne Skojarzenie. Nad Domem Nocy wciąż czyha niebezpieczeństwo ze strony Kalony i Neferet, będącej coraz bliżej osiągnięcia nieśmiertelności.

Przeznaczona

  

 Zoey wreszcie czuje się bezpieczna u boku Starka - swojego wojownika i strażnika. Jednak spokój nie zagościł na długo w Domu Nocy. Chwilową stabilizację w świecie wampirów i adeptów przerywa pojawienie się ludzi: przystojnego zaklinacza koni Travisa i tajemniczego, niezwykle atrakcyjnego Auroxa, który w rzeczywistości jest kimś więcej - czy raczej kimś mniej - niż tylko człowiekiem. Jedynie Neferet wie, że Aurox został stworzony po to, by służyć jej za najdoskonalszą broń. Zoey wyczuwa w chłopaku ludzki pierwiastek, cień dobrej natury, która próbuje przeciwstawić się mrocznej duszy. Jest coś dziwnie znajomego w tym chłopaku...
Czy prawdziwe zamiary Neferet zostaną ujawnione, zanim ciemności okryją Dom Nocy?

 

 

Ukryta

Książki jeszcze nie ma w sprzedaży.

 

 

 

 

Seria Harry Potter

Dursleyowie silą się, by być normalną, przeciętną rodziną. W domu przy Privet Drive 4 panuje wyraźna faworyzacja. Przejawia się ona na każdym kroku. Wujostwo za wszelką cenę stara się zapomnieć o pochodzeniu drugiego chłopca, który z nimi mieszka. Harry'ego Pottera. Wuj Vernon i ciotka Petunia usiłują zataić przed chłopcem prawdę. Wmówili Harry'emu, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym, a blizna, którą nosi jest jego pamiątką. Prawda jednak zaczyna wychodzić na jaw, gdy do domu zaczynają przychodzić listy, tony listów wyraźnie zaadresowanych do Harry'ego. Wuj nie pozwolił chłopcu przeczytać listu i zarządził wtedy "ewakuację". Bał się bowiem, że chłopiec odkryje prawdę, a priorytetem dla niego było mniemanie sąsiadów o jego rodzinie. Wuj przeniósł rodzinę Dursleyów do małej, drewnianej chatki umiejscowionej na skale. Gdy Vernon nabiera pewności, że jego pomysł był wspaniały, znajduje ich półolbrzym, Hagrid, gajowy i klucznik w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Mimo protestów wuja, oznajmia on Harry'emu, że jest czarodziejem. Wyjaśnia mu również prawdziwe okoliczności powstania jego tajemniczej blizny. Otóż Lord Voldemort, największy czarnoksiężnik, zabił przed jedenastoma latami rodziców Harry’ego – Lily i Jamesa Potterów. Voldemort rzucił również śmiertelne zaklęcie także na Harry’ego,jednak nie udało mu się zabić małego Pottera. Harry przeżył, ponieważ został otoczony tajemniczą mocą – miłością. Jego matka oddała za niego życie. Harry wyszedł prawie bez szwanku ze spotkania, którego nie przeżyły setki potężnych czarodziei. Dyrektor Hogwartu - Albus Dumbledore odnalazł siostrę Lily Potter. Nowa rodzina przez dziesięć lat szorstko traktowała chłopca bez wyraźnej przyczyny. Kiedy jednak w dniu swoich jedenastych urodzin Harry dowiedział się o swoich magicznych umiejętnościach, udał się z Hagridem do Londynu na ulicę Pokątną, by nabyć wszystko, co będzie mu potrzebne w Hogwarcie. Właśnie tam po raz pierwszy miał kontakt ze światem czarodziejów. Miesiąc później wsiadł do Hogwart Express, gdzie to poznał swojego pierwszego przyjaciela – Rona Weasleya. Jak co roku, w Hogwarcie na nowych uczniów oczekuje Tiara Przydziału, by przydelić ich do jednego z czterech domów (Gryffindoru, Hufflepuffu, Ravenclawu lub Slytherinu) Wraz z Ronem i Hermioną, którą również zdążył poznać w przedziale pociągu, trafili do Gryffindoru, którego podopieczni odznaczają się wyjątkowym męstwem oraz odwagą. Harry uczy się najpilniej jak potrafi, lecz jego talent do pakowania się w kłopoty ujawnia się. Podejrzewa, że jeden z nauczycieli – profesor Severus Snape chce go zabić. Od pierwszej lekcji eliksirów traktował go bardzo surowo, wymagał od niego więcej niż od innych uczniów, nie szczędził krytyki. Wyraźnie dawał do zrozumienia, że nienawidzi chłopca. Podczas jednego z meczów quidditcha na miotłę Harry'ego zostaje rzucony urok, uwagę Rona i Hermiony przykuwa wówczas dziwne zachowanie Snape'a, bowiem mamrocze on jakby rzucał klątwę. Pewnej nocy Harry, wraz z czwórką przyjaciół, wyszedł z dormitorium. Uciekając wraz z Ronem, Hermioną i Neville'em przed woźnym Filchem skryli się w korytarzu na trzecim piętrze, do którego wstępu zakazał Dumbledore. Ujrzeli tam wielkiego psa o trzech głowach, który pilnował czegoś ważnego (stał na klapie). Niebawem dowiadują się, że owym skarbem, ukrytym pod klapa w podłodze jest Kamień Filozoficzny. Gdy dyrektor Dumbledore leci do Londynu , Harry i jego przyjaciele postanawiają uchronić Kamień przed Snape'em. Harry usypia Puszka dźwiękami fletu, który otrzymał od Hagrida jak prezent bożonarodzeniowy (jest to bowiem jedyny sposób, by obok niego przejść. Puszka, gdyż tak wabi się monstrum, można uśpić jedynie dzięki grze na dowolnym instrumencie) Trójka przyjaciół otwiera klapę i wchodzi do niej. Po drodze Ron wraz z Hermioną poświęcają się, by Harry mógł iść dalej. Potter wchodzi do ostatniego pomieszczenia. Jest przekonany, iż spotka tam Snape'a, lecz widzi , nieporadną jąkałę, Quirrela – najbojaźliwszego nauczyciela w Hogwarcie. Okazuje się jednak, że profesor udawał. Był poplecznikiem Voldemorta, który wcale nie zginął tylko utracił swą moc. Próbuje zabić Harry’ego, lecz przez to sam ginie. Nie potrafi bowiem dotknąć Harry'ego, gdyż chroni go miłość, która niszczy Voldemorta. Potter jak zwykle cudem wychodzi obronną ręką.
J.K Rowling, choć opisuje życie nastolatka w magicznym świecie, nie adresuje swojej powieści wyłącznie do młodych czytelników. W kolejnych częściach zmianie ulega nie tylko objętość książki. Fabuła staje się coraz bardziej mroczna i jest adresowana do coraz starszych czytelników. Znamiennym w serii jest to, że życie Harry'ego, choć magicznie odmienione, nie jest bajeczne i idealne.








 Akcja filmów i powieści obejmuje drugi rok nauki Harry’ego i jego przyjaciół w Hogwarcie. Zanim to jednak nastąpi, trwają wakacje. Pottera odwiedza Zgredek, domowy skrzat. Ostrzega on Harry’ego przed powrotem do Hogwartu. Gdy czarodziej nie chce przyrzec, że nie wróci do szkoły, skrzat używa magii, w wyniku czego Harry otrzymuje od wujostwa dożywotni szlaban. Ratują go jednak Weasleyowie – Fred,George i Ron, którzy potajemnie przylatują po niego latającym Fordem Anglią. Początek roku nie zapowiada niczego niezwykłego, przełom dokonuje się dopiero w Halloween, kiedy to kotka Argusa Filcha, Pani Norris zostaje spetryfikowana przez bazyliszka, a na jednej ze ścian pojawia się ostrzeżenie – legendarna Komnata Tajemnic została otwarta, a więziony w niej przez lata Potwór Slytherina uwolniony. Wkrótce dochodzi do kolejnych petryfikacji, a jeśli ataki nie ustaną, szkoła może zostać zamknięta. Harry, Hermiona i Ron wpadają na trop, który może doprowadzić ich do Komnaty Tajemnic, ratując tym samym szkołę.

1. Sowia Poczta (Owl Post)

   Harry leży pod kocami w łóżku i odrabia prace domowe zadane na lato, gdy przychodzą do niego listy z Hogwartu, od Rona, Hermiony i Hagrida i dostaje pierwsze prezenty urodzinowe (fałszoskop od Rona, zestaw miotlarski od Hermiony i Potworną księgę Potworów od Hagrida). W liście z Hogwartu dołączony jest formularz, informujący, że za zgodą rodzica/opiekuna można odwiedzić Hogsmeade, wioskę czarodziejów.

2. Wielki błąd ciotki Marge (Aunt Marge's Big Mistake)

   Harry z Dursleyami ogląda w kuchni mugolskie wiadomości, gdzie dowiaduje się o zbiegłym więźniu – Syriuszu Blacku, a od wuja o wizycie ciotki Marge. Po pewnym czasie przyjeżdża Marge, wcześniej Harry jednak umawia się z wujem Vernonem, że jeśli będzie się dobrze zachowywał to dostanie podpis na formularzu. W ostatni wieczór wizyty ciotki Marge, Harry w przypływie wściekłości na nią, za obrazę swoich rodziców, nieświadomie używa czarów i nadmuchuje ją. Przerażony Harry ucieka od Dursleyów.

3. Błędny Rycerz (The Knight Bus)

   Harry włóczy się ciemną alejką, gdzie nagle widzi wielkiego psa i upada na ziemię. Przed nim stoi Błędny Rycerz – autobus dla czarodziejów. Harry okłamuje Stana Shunpike'a i Erniego Pranga, że nazywa się Neville Longbottom, gdyż sądzi, że są to przedstawiciele Ministerstwa Magii. Decyduje się na wyjazd do Dziurawego Kotła, gdzie zastaje go Korneliusz Knot i oznajmia, że nic się nie stało.

4. Dziurawy Kocioł (The Leaky Cauldron)

   Harry mieszka w Dziurawym Kotle, odwiedza w międzyczasie często ulicę Pokątną. W przeddzień wyjazdu do Hogwartu spotyka Rona i Hermionę, a także resztę Weasleyów.Hermiona kupuje sobie kota Krzywołapa. Wieczorem podsłuchuje rozmowę pana Weasleya z panią Weasley – dowiaduje się, że Syriusz Black uciekł z Azkabanu by go dopaść.

5. Dementor (The Dementor)

   Harry, Hermiona i Wesleyowie jadą samochodami z Ministerstwa Magii na dworzec Kings'Cross. W pociągu siadają w przedziale razem z profesorem Remusem Lupinem. Po pewnym czasie Harry traci przytomność z powodu dementora, który pojawił się w przedziale.Okazuje się że z powodu ucieczki Blacka dementorzy będą stać na wartach w Hogwarcie.Hagrid zostaje też mianowany nauczycielem opieki nad magicznymi stworzeniami.

6. Szpony i fusy (Talons and Tea Leaves)

   Harry, Ron i Hermiona idą na pierwszą lekcję wróżbiarstwa – drogę pomaga znaleźć im Sir Cadogan. Hermiona już na pierwszej lekcji wróżbiarstwa ścina się z nauczycielką prof.Trelawney. Odbywa się też pierwsza lekcja opieki nad magicznymi stworzeniami – prowadzi ją Hagrid, pokazując im hipogryfy. Jeden z nich – Hardodziob – sprowokowany atakuje Malfoya, który musi iść do skrzydła szpitalnego. Wieczorem Harry, Ron i Hermiona odwiedzają gajowego i obiecują, że staną po jego stronie.

7. Upiór w szafie (The Boggart in the Wardrobe)

   Cała klasa z niecierpliwością wyczekuje lekcji Obrony przed czarną magią, prowadzonej przez profesora Lupina – zapoznają się z boginami, stworami, które przybierają postać tego czego najbardziej ktoś się boi. Lupin jednak nie daje walczyć Harry'emu z upiorem. Harry uważa, iż Lupin uznaje go za niezdolnego do walki.

8. Ucieczka Grubej Damy (Flight of the Fat Lady)

   Nadchodzi czas pierwszej wyprawy do Hogsmeade. Harry jest nieszczęśliwy, bo nie może wybrać się tam z Ronem i Hermioną. Pyta prof.McGonagall czy może iść bez podpisanego formularza. Słyszy jednak odmowną odpowiedź. W międzyczasie Ron kłóci się z Hermioną o Krzywołapa, który usiłuje złapać Parszywka. Harry'ego na korytarzu spotyka Filch, który każe mu iść do pokoju wspólnego. Chłopiec postanawia odwiedzić Hedwigę w sowiarni. W drodze do niej natyka się na Lupina, który zaprasza go na herbatę do swojego gabinetu. Profesor wyjaśnia, że nie pozwolił Harry'emu walczyć z boginem, bo bał się, że upiór przybierze postać Voldemorta. Podczas uczty w Noc Duchów Gruba Dama zostaje zaatakowana przez Syriusza Blacka. Uczniowie spędzają tę noc w Wielkiej Sali. Zastępcą uciekinierki zostaje szalony rycerz Sir Cadogan.

9. Ponura przegrana (Grim Defeat)

   Zbliża się mecz Quidditcha ze Ślizgonami. W ostatniej chwili Wood oznajmia, że grają z Puchonami, ponieważ szukający Ślizgonów (Draco Malfoy), ma kontuzję. W trakcie meczu na stadion wchodzą dementorzy. Harry słyszy głosy swojej umierającej matki i spada z miotły. Gryfoni przegrywają z Puchonami. Nimbus uderza w wierzbę bijącą i zostaje zniszczony. Nikt nie obwinia Harry'ego za porażkę Gryfonów.

10. Mapa Huncwotów (The Marauder's Map)

    Profesor Lupin obiecuje nauczyć Harry'ego jak bronić się przed dementorami. Fred i George ofiarowują Harry'emu Mapę Huncwotów, która ukazuje tajne wyjścia ze szkoły i wszystkich znajdujących się na terenie Hogwartu. Czarodziej zakłada pelerynę-niewidkę i nielegalnie odwiedza Hogsmeade. Będąc w Trzech Miotłach z Ronem i Hermioną, podsłuchuje rozmowę nauczycieli. Dowiaduje się, że Black jest jego ojcem chrzestnym i że zdradził rodziców Harry'ego, wyjawiając Voldemortowi miejsce ich pobytu.

11. Błyskawica (The Firebolt)

    Hagrid dostaje list, w którym jest napisane, że nie ponosi odpowiedzialności za atak hipogryfa, ale zwierzę może być niebezpieczne, dlatego ma się stawić z nim na przesłuchanie. W prezencie na Boże Narodzenie, Harry dostaje najnowszą miotłę – Błyskawicę. Hermionę niepokoi fakt, że Harry otrzymał tak drogi prezent, a nie wie nawet od kogo i informuje o tym fakcie profesor McGonagall. Opiekunka konfiskuje miotłę, aby zbadać czy nie ciążą na niej czarnomagiczne zaklęcia. Jest zdania, że mógł ją przysłać Syriusz Black.

12. Patronus (The Patronus)

    Harry ćwiczy z profesorem Lupinem zaklęcie Patronusa – obronę przed dementorami. Po wykonaniu gruntownych testów, profesor McGonagall oddaje Harry'emu Błyskawicę.

13. Gryfoni przeciw Krukonom (Gryffindor versus Ravenclaw)

    W trakcie meczu z Krukonami, Harry dostrzega w dole trzech dementorów. Bez trudu wyczarowuje Patronusa, a następnie łapie znicz. Wychodzi na jaw, że nie byli to prawdziwi dementorzy, a Draco Malfoy i kilku Ślizgonów za nich przebranych. W nocy Harry'ego budzi krzyk Rona. Okazuje się, że do ich dormitorium włamał się Syriusz Black, ale zdążył uciec. Udało mu się to, bo miał listę haseł na cały tydzień, którą sporządził wcześniej Neville.

14. Złość Snape'a (Snape's Grudge)

    Harry po raz kolejny nielegalnie odwiedza Hogsmeade, gdzie wraz z Ronem wdają się w bójkę z Malfoyem, Crabbe'em i Goyle'em. Harry'emu spada kaptur z peleryny-niewidki. Przerażony Draco pędzi do Hogwartu poinformować o tym Snape'a. Harry wraca w pośpiechu do zamku, gdzie już czeka na niego nauczyciel eliksirów, żądając wyjaśnień. Bada też Mapę Huncwotów, która zaczyna go obrażać. Widnieją na niej podpisy Lunatyka, Rogacza, Łapy oraz Glizdogona. Snape wzywa do siebie Lupina. Przybyły ratuje Harry'ego z opresji, ale zabiera mu mapę.

15. Finał Quidditcha (The Quidditch Final)

    Hardodziob zostaje skazany na karę śmierci, ale ma jeszcze odbyć się apelacja. Hermiona rezygnuje z uczęszczania na lekcje wróżbiarstwa. Podczas meczu ze Ślizgonami Harry'emu udaje się złapać znicz, gdy jego drużyna ma ponad pięćdziesiąt punktów przewagi i tym samym zdobywa dla Gryfonów Puchar Quidditcha.

16. Przepowiednia profesor Trelawney (Professor Trelawney's Prediction)

    W czasie egzaminu z wróżbiarstwa profesor Trelawney zapada w trans i wypowiada przepowiednię. Hagrid przegrywa apelację. O zachodzie słońca ma się odbyć egzekucja Hardodzioba. Harry, Ron i Hermiona idą wesprzeć gajowego. W kredensie Hermiona znajduje Parszywka, który jest cały i zdrowy. Gdy zbliżają się pracownicy Ministerstwa, przyjaciele zakładają pelerynę-niewidkę i wychodzą. Po drodze słyszą uderzenie topora i jęk Hagrida.

17. Kot, szczur i pies (Cat, Rat, and Dog)

    Parszywek próbuje wyrwać się Ronowi. Zjawia się Krzywołap i wielki, czarny pies, który zaciąga rudowłosego do jamy między korzeniami Wierzby Bijącej. Harry i Hermiona ruszają mu z pomocą. Po pokonaniu długiego, ciemnego tunelu trafiają do Wrzeszczącej Chaty. Znajdują Rona, ale przed nimi staje Syriusz Black, który zabiera im różdżki. Okazuje się, że jest animagiem. Harry rzuca się na mężczyznę z gołymi rękami. Odzyskuje różdżkę i mierzy w serce zbiega. Nagle wchodzi Lupin i chłopiec ponownie traci różdżkę. Lupin rozmawia z Blackiem i po chwili ściska go jak brata. Zbulwersowana Hermiona wyjawia, że nauczyciel jest wilkołakiem. Lupin jednak kontynuuje rozmowę, z której wynika, że Parszywek jest w istocie animagiem i nazywa się Peter Pettigrew.

18. Lunatyk, Glizdogon, Łapa i Rogacz (Moony, Wormtail, Padfoot and Prongs)

    Black i Lupin chcą zabić Parszywka, lecz Harry, Ron i Hermiona nie wierzą, że to animag. Lupin opowiada im więc swoją historię. Mimo swego wilkołactwa mógł uczyć się w Hogwarcie dzięki Dumbledore'owi, który wybudował Wrzeszczącą Chatę, tunel do niej prowadzący, a u jego wylotu zasadził Wierzbę Bijącą. Lupin udawał się tam zawsze w czasie pełni. Jego przyjaciele – Syriusz Black, Peter Pettigrew i James Potter – szybko zorientowali się co mu dolega i postanowili stać się animagami, aby mu towarzyszyć po przemianie. Wtedy też stworzyli Mapę Huncwotów.

19. Sługa Lorda Voldemorta (The Servant of Lord Voldemort)

    Zjawia się Snape, który chce oddać Syriusza w ręce dementorów. Mistrz eliksirów zostaje rozbrojony przez Harry'ego, Rona i Hermionę równocześnie i traci przytomność. Black opowiada, że będąc w Azkabanie pożyczył od Knota gazetę, w której znalazł zdjęcie przedstawiające Weasleyów w Egipcie. Rozpoznał na nim Petera Pettigrew w Parszywku, bo szczurowi brakowało jednego pazura. Okazuje się, że pierwotnie Strażnikiem Tajemnicy Potterów miał być Syriusz. Jednak Black namówił on ich do zmiany zdania, gdyż sądził, że Lord Voldemort od razu domyśli się, że ma go szukać. Ostatecznie strażnikiem został Peter Pettigrew. Był to jednak błąd, ponieważ był on śmierciożercą i wyjawił Czarnemu Panu miejsce pobytu Potterów. Gdy dwanaście lat temu Peter został osaczony przez żądnego zemsty Syriusza, obciął sobie palec, pozabijał Mugoli, przemienił się w szczura i zbiegł. Syriusz i Lupin zmuszają Petera do ujawnienia się i chcą go zabić. Harry się jednak na to nie godzi – nie chce by najlepsi przyjaciele jego ojca stali się mordercami. Proponuje, aby oddać mordercę w ręce dementorów. Lupin wiąże więc Petera, unosi na niewidzialnych noszach Snape'a i wszyscy wracają na błonia.

20. Pocałunek dementora (The Dementors' Kiss),

    Zdemaskowanie Petera oznacza dla Syriusza wolność. Jednak gdy zmierzają z stronę zamku, Lupin zamienia się w wilkołaka. Syriusz staje się więc psem i próbuje unieszkodliwić Lupina. Peter wykorzystuje sytuację – przemienia się i ucieka. Harry słyszy skowyt Syriusza. Na brzegu jeziora mężczyzna czołga się na kolanach. Harry podbiega do niego z Hermioną, a wokół nich gromadzi się około setki dementorów. Czarodzieje próbują wyczarować Patronusa, ale ponoszą klęskę. Nagle dementorzy się rozstępują i Harry dostrzega zwierzę galopujące przez jezioro. Po drugiej stronie wita się z nim ktoś, kto przypomina Harry'emu jego ojca. W tym momencie chłopiec traci świadomość.

21. Tajemnica Hermiony (Hermione's Secret)

    Harry budzi się w skrzydle szpitalnym. Z rozmowy Snape’a i ministra wynika, że dementorzy za chwilę złożą Syriuszowi swój pocałunek. Harry stara się wyjaśnić całą sytuację, ale nie wierzy mu nikt poza Dumbledore'em. Dyrektor oznajmia, że Syriusz jest zamknięty w gabinecie profesora Flitwicka i jeśli wszystko pójdzie dobrze, uratują więcej niż jedno niewinne życie. Postanawia zamknąć ich na klucz, jednocześnie mówi Hermionie, że trzy obroty powinny wystarczyć i nikt nie może ich zobaczyć. Hermiona zakłada Harry'emu na szyję złoty łańcuszek klepsydry, wykonuje trzy obroty i znajdują się w sali wejściowej. Jest o trzy godziny wcześniej. Okazuje się, że Hermiona dostała zmieniacz czasu, by mogła uczęszczać na wszystkie zajęcia jakie sobie wybrała. Oboje zastanawiają się nad tym, co powiedział dyrektor. Dochodzą do wniosku, że muszą uratować Hardodzioba, na którym odleci Syriusz. Biegną więc do Zakazanego Lasu, gdzie czekają na odpowiedni moment. Harry uwalnia hipogryfa. Kat, widząc zniknięcie zwierzęcia, uderz ze złości toporem w płot. Hagrid wyje z radości. Harry i Hermiona przenoszą się w miejsce, skąd dobrze widać Wierzbę Bijącą i czekają. Kiedy zauważają siebie wychodzących spod drzewa, Harry zdaje sobie sprawę, że gdy Lupin się przemieni, wpadnie prosto na nich. Pędzą więc do chatki Hagrida, która jest teraz pusta, bo gajowy wybrał się do zamku. Harry chce jednak zobaczyć kto wyczarował Patronusa po drugiej stronie jeziora i udaje się w to miejsce. Gdy nadchodzi krytyczny moment chłopiec zdaje sobie sprawę, że to nie ojca wtedy zobaczył, lecz siebie. Wyskakuje zza krzaka i wyczarowuje srebrzystego jelenia, który gna przez taflę wody. Następnie z Hermioną dosiadają Hardodzioba i lecą w stronę zamku. Uwalniają Syriusza i pędem udają się do skrzydła szpitalnego.

22. Znowu Sowia Poczta (Owl Post Again)

    W ostatniej chwili dobiegają do drzwi, przy których stoi Dumbledore. Dyrektor zamyka ich w środku i niedługo potem słychać ryk wściekłości Snape'a. Następnego dnia Harry dowiaduje się, że Lupin złożył rezygnację i idzie się z nim pożegnać. Nie ukrywa przy tym (podobnie jak reszta uczniów) żalu z powodu decyzji profesora. Nauczyciel oddaje mu pelerynę i Mapę Huncwotów. W ekspresie Hogwart-Londyn Harry dostaje list od Syriusza, w którym jego ojciec chrzestny przyznaje się do przysłania Harry'emu Błyskawicy. Załącza także pozwolenie na odwiedzanie przez Harry'ego Hogsmeade i ofiarowuje Ronowi sówkę, która dostarczyła list. Na peronie Ron obiecuje zadzwonić do Harry'ego w sprawie finału mistrzostw świata w quidditchu, który ma odbyć się w te wakacje.

     

    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
      Główny bohater książki, Harry Potter, męczony tajemniczymi koszmarami, spędza część wakacji u rodziny Weasleyów, z nimi też wyrusza na mistrzostwa świata w quidditchu. Czarodzieje, aby nie wzbudzać zainteresowania mugoli, podróżują za pomocą świstoklików, wyglądających na zwyczajne przedmioty zaczarowanych w ten sposób, by dotknięcie ich umożliwiało natychmiastowy przeskok do określonego miejsca. Świętowanie wygranej przerywa jednak przemarsz śmierciożerców, zamaskowanych dawnych popleczników Voldemorta. W pewnym momencie na niebie pojawia się mroczny znak, ich dawny symbol, utworzony dzięki skradzionej różdżce głównego bohatera.
    Gdy dla Harry’ego i jego przyjaciół, Hermiony Granger i Rona Weasleya, zaczyna się czwarty rok nauki w Hogwarcie, szkoła staje się gospodarzem Turnieju Trójmagicznego, w którym udział mają brać uczniowie trzech europejskich szkół magii: Hogwartu, Beauxbatons i Durmstrangu. Uczniowie, którzy chcą reprezentować swoją szkołę w turnieju, muszą mieć ukończone siedemnaście lat i wrzucić kartkę ze swoim imieniem i nazwiskiem oraz nazwą szkoły do tytułowej Czary Ognia. Tymczasem nowym nauczycielem obrony przed czarną magią okazuje się Szalonooki Moody, były auror i długoletni przyjaciel Dumbledore’a. Choć jest dziwny i porywczy, odnosi się do Harry’ego z sympatią i wzbudza zaufanie. Prezentuje na zajęciach Zaklęcia Niewybaczalne: Imperius, nakazujące ofierze wypełniać wolę rzucającego, Cruciatus, wywołujące ogromny ból, którym byli torturowani m.in. państwo Longbottom, rodzice Neville’a, oraz Avada kedavra, służące do pozbawiania życia, którym Voldemort zabił m.in. rodziców Harry’ego i które doprowadziło do jego upadku. W turnieju szkołę Beauxbatons miała reprezentować piękna Fleur Delacour, Durmstrang – mistrz quidditcha Wiktor Krum, a Hogwart – prefekt domu Hufflepuff, Cedrik Diggory. Czara wyłoniła jeszcze jednego reprezentanta Hogwartu: Harry’ego. Choć jest to sprzeczne z regulaminem i Harry nie był jeszcze gotowy do zmagania się z zadaniami, został on dopuszczony do udziału, co wywołało powszechną zazdrość, a co sam Harry, który nie zgłaszał swojego uczestnictwa, przyjął z przerażeniem. Co gorsza, jego przyjaciel Ron odwrócił się od niego po wyrzuceniu przez czarę 4. nazwiska.
    

    Pierwsze zadanie i Bal Bożonarodzeniowy

    Jeszcze przed pierwszym zadaniem Harry dowiaduje się, że może liczyć na pomoc nauczycieli, którym zależy, by wygrał przedstawiciel ich szkoły: Hagrid po kryjomu pokazuje mu, na czym będzie polegało pierwsze zadanie, a Szalonooki Moody podpowiada mu rozwiązanie. W podobny sposób dowiadują się reprezentanci innych szkół, Cedrik dowiaduje się od Harry’ego. Harry’emu nie tylko udało się przeżyć walkę z najgroźniejszym smokiem, rogogonem węgierskim i zdobyć złote jajo zawierające wskazówkę do następnego zadania, ale jeszcze pokonał smoka najszybciej ze wszystkich zawodników i wygrał pierwsze zadanie. Po tym wydarzeniu Ron przeprosił Harry’ego i na powrót stali się przyjaciółmi.
    Gdy zbliża się szczególnie uroczysty Bal Bożonarodzeniowy, Harry próbuje zaprosić Cho Chang, która jednak wcześniej zgodziła się pójść z Cedrikiem. Ostatecznie Harry i Ron zapraszają siostry Patil. Hermiona zjawia się z Wiktorem Krumem. Ron, choć wcześniej był wielkim fanem Kruma, nie kryje oburzenia, oskarżając Hermionę o bratanie się z wrogiem i udzielanie informacji Bułgarowi o Harrym. Kiedy Harry i Ron wychodzą na błonia podczas balu, przypadkiem słyszą rozmowę Hagrida z Madame Maxime i dowiadują się, że Hagrid jest półolbrzymem.
    

    Drugie zadanie

    Rozwiązanie zagadki złotego jaja podpowiada Harry’emu Cedrik, odwdzięczając się tym samym za podpowiedź o smokach. Aby wytłumić przeraźliwy jazgot wydobywający się przy otwieraniu jaja, należy je otworzyć pod wodą. Wiedząc, że drugie zadanie będzie wymagało umiejętności długotrwałego przebywania pod wodą, Harry z pomocą Zgredka zdobywa skrzeloziele^[1]. Drugie zadanie polega na uratowaniu przed trytonami mieszkającymi na dnie hogwarckiego jeziora bliskiej osoby. Harry, widząc pod wodą zarówno Rona jak i Hermionę, próbuje ratować oboje. Hermionę ratuje jednak Krum, a Harry, widząc, że Fleur nie nadpływa, ratuje zarówno Rona jak i młodszą siostrę Fleur, czym, mimo gorszego wyniku czasowego niż Krum, zdobywa więcej punktów.
    

    Trzecie zadanie

    Trzecie i ostatnie zadanie polega na znalezieniu pucharu trójmagicznego w wypełnionym pułapkami labiryncie. Harry, w miarę posuwania się w głąb labiryntu, natrafia na przeszkody: dziwną mgiełkę, która powoduje wrażenie odwrócenia świata do góry nogami, sklątkę tylnowybuchową, sfinksa i ogromnego pająka. Harry trafia do pucharu jednocześnie z Cedrikiem i decydują się podzielić wygraną. Okazuje się, że puchar jest pułapką – świstoklikiem, przenoszącym na cmentarzysko, na którym czeka Glizdogon i Voldemort w małym, zdeformowanym ciele, które Harry widział w swoich koszmarach. Glizdogon na rozkaz Voldemorta zabija Cedrika i pobiera krew Harry’ego, z której przygotowuje wywar umożliwiający Voldemortowi powrót do pełni sił.
    

    Pojedynek z Voldemortem

    Harry, pośród wezwanych śmierciożerców, rozpoznaje między innymi Lucjusza Malfoya, ojca Dracona Malfoya. Voldemort wyzywa Harry’ego na pojedynek. Ponieważ różdżki Harry’ego i Voldemorta mają ten sam rdzeń (pióro feniksa należącego do Dumbledore’a), nie mogą być wykorzystane do walki przeciwko sobie, a z różdżki Voldemorta wydobywają się zjawy jego ostatnich ofiar. Zjawy (w tym rodzice Harry’ego i Cedrik) pomagają Harry’emu uciec.
    Po powrocie na teren Hogwartu, Harry opisuje Szalonookiemu co się wydarzyło i dowiaduje się, że nowy nauczyciel nie jest tym za kogo się podaje, tylko śmierciożercą podszywającym się za aurora. Powstrzymany przez Dumbledore’a i Snape’a śmierciożerca, Barty Crouch Jr., wyjawia w jaki sposób uciekł z Azkabanu i jak posługiwał się niewybaczalnymi zaklęciami, by ukryć swoją tożsamość i doprowadzić do powrotu Czarnego Pana.
    Ministerstwo Magii nie przyjmuje zeznania Harry’ego o powrocie Voldemorta, a oficjalna prasa ogłasza go kłamcą. Dumbledore tymczasem zbiera grupę zaufanych ludzi i przygotowuje ich do zbliżającej się wojny.
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    Książka zaczyna się, podobnie do poprzednich części, w domu wujostwa Harry'ego. W tym roku Harry ma rozpocząć piąty rok nauki w Hogwarcie. Tytułowy Zakon Feniksa ma za zadanie przeciwdziałanie czarnoksiężnikowi Lordowi Voldemortowi. Zakon został założony przez dyrektora Hogwartu, Albusa Dumbledore’a.
    Na początku powieści, gdy Harry idzie ze swoim kuzynem do domu, atakują ich dementorzy. Młody czarodziej poskramia zjawy Zaklęciem Patronusa. Jego Patronus przyjmuje postać jelenia. Niestety, dostaje list z Ministerstwa Magii, że został wydalony ze szkoły i pracownicy mają zjawić się u niego, żeby zniszczyć jego różdżkę. Po kilku chwilach ministerstwo unieważnia tę decyzję, lecz Harry ma się stawić na przesłuchanie.
    Parę dni po tym wydarzeniu zostaje zabrany z domu przez tak zwaną "straż przednią", podczas gdy wujostwa Harry'ego nie ma w domu, do domu Syriusza Blacka – kwatery głównej Zakonu Feniksa.
    W tym roku Ministerstwo Magii zatrudnia na stanowisku nauczyciela obrony przed czarną magią Dolores Umbridge, która potem została Wielkim Inkwizytorem Hogwartu, a przez krótki czas zastępowała Albusa Dumbledore'a na stanowisku dyrektora szkoły. Umbridge przekonuje uczniów, że to, co Harry opowiada o powrocie Voldemorta, jest totalną bzdurą.
    Harry z Fredem i George'em Weasleyami zostają wyrzuceni z drużyny quidditcha za to, że wdali się w bójkę z Draco Malfoyem.
    W tym tomie poruszony jest również problem dojrzewania i związane z nim sprawy. Harry po raz pierwszy będzie się całował. Jego dziewczyną zostanie Cho Chang, z którą szybko się rozstanie, ponieważ pokłócą się o Cedrika Diggory'ego oraz o to, że Harry spotyka się z Hermioną Granger.
    Syriusz zostanie zabity przez Bellatrix Lestrange podczas walki Zakonu Feniksa ze śmierciożercami. Harry znajduje tam przepowiednię, dotyczącą życia jego i Voldemorta. Po powrocie z ministerstwa poznaje ją w pełni, w przeciwieństwie do Voldemorta, który poznał tylko jej pierwszą część.
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
     Akcja 6. części bestsellerowej powieści J. K. Rowling rozgrywa się w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. W tym roku Harry ma z Dumbledorem prywatne lekcje, w czasie których – obserwując wspomnienia osób i stworzeń magicznych – badają przeszłość Voldemorta. Dzięki wspomnieniu Horacego Slughorna, odkrywają, iż Voldemort po zaatakowaniu Harry’ego nie zginął tylko dzięki swoim horkruksom, w których poukrywał cząstki swojej duszy. Po śmierci Dumbledore'a z rąk Snape'a, Harry postanawia nie wracać już do szkoły na siódmy rok nauki. Poświęci się on zniszczeniu tych najbardziej czarnomagicznych przedmiotów i samego Voldemorta.
    

    Rozdziały

23. Ten inny minister (The Other Minister)

    Dowiadujemy się, że nowym ministrem magii został Rufus Scrimgeour, a Korneliusz Knot jego doradcą. Korneliusz przedstawia Rufusa premierowi mugoli. Rufus informuje premiera, że dla jego bezpieczeństwa umieścił w jego gabinecie aurora Kingsleya Shacklebolta.

24. Spinner's End (Spinner's End)

    Żona Lucjusza Malfoya – Narcyza, wraz ze swoją siostrą Bellatriks Lestrange odwiedzają Severusa Snape'a w jego domu. Snape zapewnia Bellatriks, że nadal jest posłuszny Czarnemu Panu i dla niego szpieguje Dumbledore'a. Snape złożył Narcyzie Przysięgę Wieczystą, zobowiązującą go do pomocy jej synowi Draconowi w wypełnieniu niebezpiecznego zadania, które powierzył mu Voldemort.

25. Kto chce, a kto nie chce (Will and Won't)

    Albus Dumbledore przybywa do domu Harry’ego przy Privet Drive by zabrać go do przyjaciół w Norze. Dumbledore karci Dursleyów za znęcanie się nad Harrym, ale jednocześnie dziękuje za dotychczasową opiekę i prosi ich o jeszcze jeden rok cierpliwości. Uświadamia Harry’ego, że gdy skończy 17 lat stanie się pełnoletni w świecie czarodziejów. Przekazuje mu również informacje o spadku po ojcu chrzestnym Syriuszu Blacku. Harry otrzymał w spadku złoto w Banku Gringotta, skrzata domowego Stworka oraz dom przy Grimmauld Place 12 (w którym mieści się siedziba główna Zakonu Feniksa).

26. Horacy Slughorn (Horace Slughorn)

    W drodze do Nory, Dumbledore zabiera Harry’ego do domu Horacego Slughorna, którego chce przekonać by wrócił do Hogwartu. Horacy spodziewając się Dumbledore'a demoluje swoje mieszkanie tak aby wyglądało na splądrowane przez śmierciożerców, a sam zamienia się w fotel. Dumbledore nie daje się nabrać i szybko identyfikuje swego przyjaciela wśród mebli. Horacy po rozmowie z Harrym postanawia przyjąć propozycję Dumbledore'a i wrócić z emerytury. Dumbledore teleportuje Harry'ego do Nory. Zanim odda go w ręce pani Weasley informuje, że chciałby udzielić mu w Hogwarcie kilku prywatnych lekcji. Pozwala mu również opowiedzieć jego przyjaciołom: Hermionie i Ronowi o przepowiedni, którą usłyszał od profesora w ubiegłym roku. Na koniec prosi go aby ze względów bezpieczeństwa nie rozstawał się ze swoją peleryną-niewidką.

27. Za dużo Flegmy (An Excess of Phlegm)

    Harry spotyka w Norze swoich przyjaciół: Hermionę, Rona i Ginny. Pani domu – Molly Weasley z dumą opowiada Harry’emu o awansie swego męża Artura, który został szefem Biura Wykrywania i Konfiskaty Fałszywych Zaklęć Ochronnych i Środków Ochrony Osobistej. W domu państwa Weasley, Harry spotyka również Fleur Delacour, która, jak się okazuje planuje małżeństwo z najstarszym synem państwa Weasleyów – Billem. Fleur nie cieszy się popularnością w Norze. Oprócz Billa tylko Ron nie ma nic przeciwko jej obecności. Pozostali mieszkańcy ignorują ją, lub z niej drwią. Ginny wraz z Hermioną nazywają ją Flegmą. Harry wyjawia swym przyjaciołom treść przepowiedni oraz opowiada o spotkaniu z nowym profesorem Hogwartu – Horacym Slughornie. Pierwszego dnia pobytu w Norze, Harry, Ron i Hermiona otrzymali wyniki ubiegłorocznych SUM – ów, w większości pozytywne. Harry dostał jednak z eliksirów "powyżej oczekiwań" co psuje jego szanse na zostanie aurorem. Harry już do końca wakacji mieszkał w pokoju Freda i George'a, którzy zamieszkali nad swoim sklepem Magiczne Dowcipy Weasleyów przy ulicy Pokątnej.

28. Samotna przechadzka Dracona (Draco's Detour)

    Ron, Ginny, Hermiona i Harry pod opieką Pana i Pani Weasley oraz Hagrida wyruszają na zakupy na ulicę Pokątną. W sklepie z szatami Madame Malkin, Ron, Hermiona i Harry spotykają Dracona z jego matką Narcyzą. Draco nienawidzi ze wzajemnością Harry’ego. Ubliża jego przyjaciołom i prowokuje Harry’ego do pojedynku. Interwencja Narcyzy i Madame Malkin studzi zapał Dracona, który wściekły ucieka ze sklepu. Podczas wizyty w sklepie Magiczne Dowcipy Weasleyów – u braci Rona, Harry spostrzega przechadzającego się samotnie Dracona. Przy użyciu peleryny niewidki wymyka się z Ronem i Hermioną spod opieki państwa Weasleyów i Hagrida i podąża za Draconem na ulicę Śmiertelnego Nokturnu. Niestety nie udaje im się dowiedzieć czego szukał Draco w sklepie Borgina i Burkesa.

29. Klub Ślimaka (The Slug Club)

    Harry opuszcza Norę w towarzystwie Rona, Ginny, Hermiony, Pana i Pani Weasleya. W drodze na dworzec King's Cross dołącza się do nich dwójka aurorów. Hermiona i Ron podróżowali w osobnym przedziale prefektów. Ginny wsiadła do przedziału z Deanem Thomasem więc pozostawiony samotnie Harry przyłączył się do Luny Lovegood i Neville'a Longbottoma. W czasie podróży Harry i Neville zostali zaproszeni do przedziału profesora Slughorna, który wybierał z uczniów najlepszych młodych czarodziejów, lub tych z koneksjami i wcielał ich do swojego klubu wzajemnej adoracji: Klubu Ślimaka. Harry postawiony w niezręcznej sytuacji przyjął zaproszenie. W przedziale profesora Slughorna zastał Ginny, Gryfona Cormaca McLaggena, Krukona Marcusa Belby i Ślizgona Blaise Zabini. Po spotkaniu, Harry postanowił ukryty pod peleryną niewidką wśliznąć się do przedziału Zabiniego, który podróżował w towarzystwie Dracona. Niestety Draco nie zdradził współpodróżnym przyczyny, dla której odwiedził sklep Borgina i Burkesa. Gdy pociąg dojechał do stacji Hogsmeade, Harry tkwił uwięziony pod pelerynką w przedziale Ślizgonów. Ostatni w przedziale pozostał Draco, który jak się okazało domyślił się towarzystwa Harry’ego i z zaskoczenia rzucił na niego zaklęcie paraliżujące Petrificus totalus, a na odchodne złamał mu nos i tak pozostawił samego w pociągu.

30. Snape triumfuje (Snape Victorious)

    W ostatniej chwili przed odjazdem pociągu aurorka – Nimfadora Tonks znalazła sparaliżowanego Harry’ego. Zdjęła z niego urok i naprawiła złamany nos, a następnie zaprowadziła do bramy Hogwartu. Ku zdziwieniu Harry’ego z zamku przybył po niego profesor Snape. Snape ukarał Gryfonów 70 punktami i odprowadził Harry’ego do Wielkiej Sali. Profesor Dumbledore poinformował po uczcie o zmianach kadrowych. Snape ku zaskoczeniu wszystkich został nauczycielem obrony przed czarną magią (o czym od zawsze marzył), a jego miejsce w klasie eliksirów zajął Horacy Slughorn.

31. Książę Półkrwi (The Half-Blood Prince)

    Mianowanie Snape'a nauczycielem obrony przed czarną magią otworzyło Harry’emu i Ronowi możliwość kontynuowania nauki eliksirów na poziomie OWTmów. Niestety nie byli do tego przygotowani i zmuszeni zostali do pożyczenia od profesora Horacego Slughorna książek (Zaawansowane Wytwarzanie Eliksirów) i ingrediencji. Książka Harry’ego uzupełniona była wieloma notatkami poprzedniego właściciela. Rady zawarte w notatkach okazały się bardzo cenne. Dzięki nim Harry przygotował najlepszy eliksir. W nagrodę otrzymał od Slughorna eliksir szczęścia Felix Felicis w ilości dającej 12 godzin pewnego powodzenia. Z podpisu na okładce Harry odkrył, że książka należała niegdyś do Księcia Półkrwi. Harry zdążył również zarobić szlaban u Snape'a na obronie przed czarną magią.

32. Ród Gaunta (The House of Gaunt)

    Harry udaje się na pierwszą prywatną lekcję u Dumbledore'a. Dumbledore za pomocą myślodsiewni pokazuje Harry’emu wspomnienia Boba Ogdena – pracownika Ministerstwa Magii, członka Brygady Uderzeniowej. Ministerstwo Magii wysłało Bob Ogdena aby aresztował niejakiego Morfina Gaunta za użycie zaklęcia wobec mugola. Ojciec Morfina – Marvolo Gaunt zdecydowanie sprzeciwia się temu. Wszystkiemu przygląda się siostra Morfina – Meropa Gaunt. Harry zorientował się, że widzi przyszłą matkę, dziadka i wujka Lorda Voldemorta. W trakcie kłótni Gauntów, wychodzi na jaw, że Meropa uważana jest w rodzinie za charłaka i strasznie poniżana. Bob nie mogąc dać sobie rady, teleportuje się do Ministerstwa po posiłki. Gdy wraca z brygadą uderzeniową, aresztuje Morfina i Marvola, którzy zostają skazani na pobyt w Azkabanie. W ogólnym zamieszaniu Harry dowiaduje się, że poszkodowanym przez Morfina mugolem jest Tom Riddle (senior) – przyszły ojciec Voldemorta, a powodem rzucenia zaklęcia było zafascynowanie Meropy Tomem.

33. Pomocna dłoń Hermiony (Hermione's Helping Hand)

    Harry i Ron dostali z Esów-Floresów nowe książki. Harry postanowił jednak nie rozstawać się z podręcznikiem Księcia Półkrwi. Przy pomocy dwóch zaklęć zamienił okładki nowej i starej książki. Mimo sprzeciwu Hermiony postanowił zwrócić profesorowi Slughornowi nową książkę w starej okładce. Harry jako nowy kapitan Quidditcha drużyny Gryfonów przeprowadził nabór. W drużynie ponownie pojawiła się Ginny oraz ku oburzeniu pozostałych mieszkańców Gryffindoru, Ron Weasley. Harry dostrzegł pomocną dłoń Hermiony, która rzuciła na Cormaca McLaggena zaklęcie mylące Confundus dzięki czemu Ron wygrał z nim w rywalizacji o miejsce w drużynie. Harry chciał jednak dać Ronowi szansę, bez względu na przyszłe konsekwencje. Harry, Ron i Hermiona odwiedzili swojego przyjaciela, gajowego Hogwartu – Hagrida. Z początku nie był on ucieszony ich wizytą, gdyż żadne z nich nie wybrało zajęć przez niego prowadzonych, jednak szybko poprawił mu się humor, gdy w wyniku błędnej interpretacji ich słów zrozumiał, że chcą pomóc mu w opiece nad chorym Aragogiem. Stan Shunpike – konduktor Błędnego Rycerza zostaje aresztowany i podejrzany o przekazywanie informacji Śmiercożercom. Harry za wszelką cenę unikał spotkań Klubu Ślimaka. Nie było lepszej wymówki niż szlaban u Snape'a. Niestety na przyjęcie bożonarodzeniowe u profesora Slughorna nie mógł znaleźć wymówki i chcąc nie chcąc musiał przyjąć zaproszenie.

34. Srebro i opale (Silver and Opals)

    Okazało się, że podręcznik Księcia Półkrwi, oprócz przepisów eliksirów zawierał również nieznane Harry’emu zaklęcia, np. Levicorpus, które przypadkowo rzucił na śpiącego Rona. Hermiona była wściekła na Harry’ego, że rzucał zaklęcia, których skutków nie mógł przewidzieć. Ten jednak był tak zafascynowany swą lekturą, że nie zwracał na nią uwagi. Trójka przyjaciół wyruszyła do Hogsmeade. W Miodowym Królestwie spotkali profesora Slughorna, ale i tym razem Harry’emu udało wymigać się od zaproszenia na spotkanie w Klubie Ślimaka (Harry był umówiony na spotkanie z Dumbledorem). Gdy maszerowali do Trzech Mioteł, Harry spostrzegł Mundungusa Fletchera, który na jego widok upuścił walizkę rozrzucając po ziemi kilka znajomych Harry’emu przedmiotów, które pochodziły z domu Syriusza Blacka, a które dostał w spadku. Harry nie zdążył jednak zareagować, gdyż Mundungus teleportował się tuż sprzed jego nosa. Spotkana przez nich Tonks obiecała zająć się tą sprawą. W drodze powrotnej do Hogwartu trójka przyjaciół była świadkiem groźnego zdarzenia. Katie Bell próbując podnieść upuszczone zawiniątko została porażona klątwą. W zawiniątku, Harry dostrzegł naszyjnik którym interesował się Draco w sklepie Borgina i Burkesa.

35. Samotny i skryty Tom Riddle (The Secret Riddle)

    Harry udał się na drugą prywatną lekcję do profesora Dumbledore'a. Harry opowiedział Dumbledore'owi o wszystkim co wydarzyło się w Hogsmeade. Dumbledore jednak posiadał już tę wiedzę. Tym razem zanurzył się z Harrym w myślodsiewnią ze swoimi wspomnieniami. Harry zobaczył Dumbledore'a jak odwiedza sierociniec w którym wychowywał się Tom Riddle. W trakcie rozmowy z wychowawczynią, Dumbledore (a teraz Harry) poznał historię porzuconej przez męża matki Toma, Meropy Gaunt, która umarła w chwilę po tym gdy go urodziła. Zobaczył również rozmowę Dumbledore'a z Tomem, w której profesor zaproponował mu naukę w Hogwarcie. Harry dowiedział się, że Tom już jako mały chłopiec odkrył swe moce i wykorzystywał je w celu manipulowania ludźmi, lub wyrządzania im krzywdy. Dowiedział się również, że Tom lubił kolekcjonować pamiątki po swych ofiarach. Dumbledore kazał Harry’emu zapamiętać te szczegóły, gdyż mogą mu się one w przyszłości przydać.

36. Felix Felicis (Felix Felicis)

    Ron i Harry spotykają Ginny w uścisku z Deanem Thomasem. Wzbudza to złość w Ronie, która o dziwo udziela się również Harry’emu. Podczas gdy Ron wszczyna kłótnię, Harry stara się nie ulegać emocjom i nie wtrąca się w rodzinną awanturę. Ginny wyrzuca Ronowi, że jest niedojrzały i nigdy nawet nie całował się z dziewczyną. Aby go bardziej zdenerwować przypomina, że Hermiona całowała się dwa lata temu z Wiktorem Krumem. Tym sposobem Ginny obraziła się na Rona, a Ron na Hermionę. Przed meczem Quidditcha (Gryfoni przeciwko Ślizgonom) Hermiona przyłapała Harry’ego gdy ten dolewał eliksir do napoju Rona. Ron będąc na nią obrażony, wypił jednak napój kpiąc z jej ostrzeżeń. Nieoczekiwane zmiany personalne w drużynie Ślizgonów naprowadziły Rona na myśl, że eliksir, który wlał mu do napoju Harry był eliksirem szczęścia Felix Felicis, który Harry otrzymał w nagrodę od profesora Slughorna. Ron stał się tak pewny siebie, że obronił wszystkie rzuty. Drużyna Harry’ego wygrała mecz, gdy ten złapał złoty znicz. Hermiona była oburzona na zachowanie Harry’ego, gdyż była pewna oszustwa. Harry jednak pokazał jej zapieczętowaną butelkę eliksiru i wytłumaczył jej, że chciał tylko dodać Ronowi otuchy i że wspaniała gra Rona była jego własną zasługą. Niestety Ron obraził się na Hermionę, że w niego nie wierzy. Po wygranym meczu, Lavender Brown zwróciła szczególną uwagę na Rona, który wykorzystał ją chcąc się odgryźć na Hermionie za Kruma. Ostentacyjnie całował się z Lavender na oczach Hermiony. Hermiona obraziła się więc na Rona.

37. Przysięga wieczysta (The Unbreakable Vow)

    Relacje między trojgiem przyjaciół wciąż nie są najlepsze. Hermiona ostrzega jednak Harry’ego przed zakochanymi w nim uczennicami Hogwartu. Dziewczyny są zdecydowane poczęstować Harry’ego eliksirem miłości, aby tylko wziął jedną z nich na przyjęcie bożonarodzeniowe u profesora Slughorna. Aby uniknąć kłopotów Harry postanawia zaprosić na przyjęcie Lunę Lovegood – koleżankę Ginny, członkinię Gwardii Dumbledore'a znaną z ekscentrycznego zachowania. Posunięciem tym rozwiązał problem czyhających na niego dziewczyn, ale stał się również obiektem drwin. Hermiona aby dopiec Ronowi zaprosiła na przyjęcie Cormaca McLaggena. Przyjęcie u Slughorna było ostatnią rzeczą jakiej pragnął Harry. Przyjęcie było dla Harry’ego wielką męczarnią i gdy już godził się stratą wieczoru, wielką niespodziankę sprawił mu woźny Argus Filch, który przyłapał błąkającego się po zamku Malfoya. Harry był pewien, że Draco zostanie ukarany, co poprawiłoby mu humor. Zdziwiło go jednak zachowanie Slughorna, który zamiast wymierzyć Malfoyowi karę, zaprosił go do wspólnej zabawy. Sprawiedliwość zatriumfowała jednak gdy pojawił się Snape. Zabrał Malfoya z przyjęcia aby go ukarać. Harry zarzucił na siebie pelerynę-niewidkę i powędrował za nimi mając nadzieję dowiedzieć się co kombinował Malfoy. Harry podsłuchał rozmowę Malfoya i Snape'a, w której Malfoy zdradził Snape'owi, że wykonuje zadanie dla swego Pana, na co Snape odparł mu, że złożył Przysięgę Wieczystą jego matce, w której obiecał jej pomóc mu w jego tajnej misji.

38. Bardzo mroźne Boże Narodzenie (A Very Frosty Christmas)

    Boże Narodzenie Harry spędził wraz z rodziną Weasleyów w Norze. Oprócz Harry’ego, święta u Weasleyów spędzał również przyjaciel jego zmarłego ojca i były nauczyciel Obrony przed czarną magią: Remus Lupin, który opowiedział w jaki sposób stał się wilkołakiem. Okres świąteczny upływał w dobrej atmosferze do czasu, gdy dom Weasleyów odwiedził Minister Magii Rufus Scrimgeour ze skłóconym ze swoją rodziną Percym. Rufus wykorzystał Percy'ego aby mieć pretekst do odbycia rozmowy w cztery oczy z Harrym. Próbował namówić Harry’ego, aby ten stał się twarzą Ministerstwa, aby podniósł morale czarodziejów. Harry nie zgodził się jednak być marionetką Rufusa. Odpowiedział mu, że jest i zawsze będzie człowiekiem Dumbledore'a.

39. Dziury w pamięci (A Sluggish Memory)

    Harry wraz z przyjaciółmi i innymi szóstoklasistami zapisuje się na kurs teleportacji. Spotyka się również z profesorem Dumbledore'em na kolejnej prywatnej lekcji. Tym razem Dumbledore pokazuje Harry’emu dwa wspomnienia: Morfina Gaunta (wujka Voldemorta) oraz profesora Slughorna. Z pierwszego z nich Harry dowiedział się jak młody Voldemort morduje swego ojca i jego rodzinę oraz zaczarowuje swego wujka, który pewien swojej winy bierze na siebie odpowiedzialność za tę zbrodnię. We wspomnieniach Slughorna Harry znów widzi Voldemorta, będącego jeszcze uczniem. Voldemort próbuje wyciągnąć od Slughorna informacje na temat Horkruksów. Slughorn zbywa jednak Voldemorta i nie udziela mu odpowiedzi na jego pytania. Dumbledore zauważył, że wspomnienie Slughorna nie było pełne. Brakowało w nim kilku elementów. Wysnuł hipotezę, że Slughorn świadomie przekazał Dumbledore'owi zmodyfikowane wspomnienie, gdyż wstydził się tego co zrobił. Harry dostał od Dumbledore'a ważne zadanie: miał wyciągnąć ze Slughorna prawdziwe wspomnienie.

40. Urodzinowe niespodzianki (Birthday Surprises)

    Harry chociaż dzięki księdze eliksirów Księcia Półkrwi stał się ulubieńcem Slughorna, nie mógł wydobyć z niego potrzebnego wspomnienia. Harry wprost spytał Slughorna o Horkruksy, a skutkiem tego było jedynie ostrzeżenie, że nie powinien zagłębiać się w aspekty najciemniejszej magii. Harry nadal dzielił się swymi odkryciami z Hermioną i Ronem. Mimo wysiłków Hermiony, która wiele godzin spędzała w bibliotece w poszukiwaniu jakichkolwiek informacji o horkruksach, Harry nadal był daleko od rozwiązania ich zagadki. W dniu urodzin Rona wydarzył się kolejny wypadek. Ron przypadkowo spożył eliksir miłości przeznaczony niegdyś dla Harry’ego. Harry udał się po pomoc do profesora Slughorna, który jako nauczyciel eliksirów mógłby pomóc Ronowi. Slughorn szybko zaaplikował Ronowi antidotum. Dla wzmocnienia, poczęstował Rona miodem pitnym, który miał dać w prezencie Dumbledore'owi. Gdy Ron spróbował napitku, zaczął się dusić. Okazało się, że napój był trucizną. Harry uratował mu życie wciskając w usta bezoar. Bezoar to kamień tworzący się w żołądku kozy, który chroni przed wieloma truciznami.

41. Skrzacie ogony (Elf Tails)

    Ron zmuszony został do zamieszkania w skrzydle szpitalnym pod opieką pani Pomfrey. Stale odwiedzali go jego przyjaciele Harry i Hermiona. Odwiedzili go również rodzice: Artur i Molly Weasley oraz Fred i George, którzy przynieśli mu prezent urodzinowy. Ze względów zdrowotnych Ron nie mógł wziąć udziału w kolejnym meczu Quidditcha. Harry wybrał na jego zastępcę Cormaca McLaggena. Niestety nie okazał się to dobry wybór. Chociaż Cormac był dobrym graczem, okazało się że nie potrafi grać w drużynie i nie uznaje niczyich rozkazów, w tym trenera – Harry’ego. Mecz skończył się dla Harry’ego przed czasem od uderzenia tłuczkiem w głowę- Cormac nie mógł znieść jego uwag i posłał go z pękniętą czaszką na łóżku w skrzydle szpitalnym obok Rona. Harry, który od dłuższego czasu śledził Malfoya przy pomocy mapy Huncwotów nadal nie poznał jego sekretu. Podczas pobytu w szpitalnym łóżku wpadł na pomysł jak może go śledzić przez cały dzień. Rozkazał swojemu skrzatowi Stworkowi, a o asystę poprosił drugiego zaprzyjaźnionego Zgredka, aby dzień i noc śledzili Malfoya i składali mu regularne raporty.

42. Prośba Lorda Voldemorta (Lord Voldemort's Request)

    Harry ponownie udał się na prywatną lekcję do Dumbledore'a. Rozczarował profesora, gdyż nie udało mu się wyciągnąć od Slughorna pełnego wspomnienia dotyczącego horkruksów, którego brak był poważną przeszkodą w kontynuowaniu ich lekcji. Jak na poprzedniej lekcji, Harry poznaje dwa wspomnienia: skrzatki Bujdki i Dumbledore'a. Z wspomnień uzupełnionych opowiadaniem Dumbledore'a Harry dowiaduje się wielu nowych rzeczy z życia Voldemorta, m.in. o tym, że chciał po ukończeniu szkoły zostać nauczycielem Hogwartu, a gdy ówczesny dyrektor się na to nie zgodził, zdobył pracę w sklepie z czarnomagicznymi produktami Borgina i Burkesa gdzie został subiektem. Do zadań Voldemorta należało m.in. wyszukiwanie magicznych przedmiotów. We wspomnieniach skrzatki Harry był świadkiem wizyty Voldemorta u jednej z klientek Borgina i Burkesa – Chefsiby Smith. Posiadała ona dwa artefakty, które szczególnie zainteresowały Voldemorta – czarkę Helgi Hufflepuff i medalion Salazara Slytherina. Harry dowiedział się od Dumbledora, że wkrótce po wizycie Voldemorta Chefsiba zmarła otruta nieumyślnie przez swoją skrzatkę. Harry skojarzył to zdarzenie ze śmiercią Toma Riddle'a (seniora) i doszedł do trafnego wniosku, że i to morderstwo zostało dokonane przez Voldemorta, a skrzatka została w nie wplątana. Ze wspomnienia Dumbledore'a Harry zapamiętał szczególne zainteresowanie Voldemorta mieczem Godryka Gryffindora zdobiącego gablotę w pokoju dyrektora Hogwartu.

43. Tajemny pokój (The Unknowable Room)

    Stworek i Zgredek spełnili życzenie Harry’ego. Ustalili że miejscem, gdzie udaje się Malfoy jest tajemniczy pokój na 7 piętrze – Pokój życzeń. Harry podczas rozmowy z Ronem i Hermioną doszedł do wniosku, że goryle Malfoya: Goyle i Crabbe używają eliksiru wielosokowego aby w sposób nie wzbudzający podejrzeń osłaniać Malfoya. Niestety Harry nadal nie wiedział czym zajmuje się Malfoy, a Ron i Hermiona uważali nawet, że Malfoy na pewno nie robi nic co mogłoby komukolwiek zaszkodzić, a już na pewno nie na zlecenie Czarnego Pana. Podczas gdy Ron i Hermiona uczestniczyli w praktycznych lekcjach teleportacji w Hogsmeade, Harry zajął się polowaniem na Malfoya. Niestety zakończonym niepowodzeniem. Mimo wielu prób nie udało mu się otworzyć drzwi do Pokoju życzeń, z którego korzystał Malfoy. Porażką zakończył się również egzamin Rona.

44. Po pogrzebie (After the Burial)

    Harry, Hermiona i Ron otrzymali od Hagrida zaproszenie na nietypową uroczystość – pogrzeb wielkiego pająka Aragoga. Nie byli tym zachwyceni, zwłaszcza Ron i Harry, którzy w pamięci mieli jeszcze atak jaki przypuściły na nich dzieci Aragoga w drugim roku nauki. Hermiona wciąż przypominała Harry’emu o zadaniu dla Dumbledore'a dotyczącym wspomnienia Slughorna. Podczas gdy Ron i Hermiona przystępowali do egzaminu z teleportacji, Harry zaliczył kolejną lekcję eliksirów. Dzięki wskazówkom z księgi eliksirów Księcia Półkrwi, Harry stworzył najlepszy eliksir wzbudzający euforię. Zarobił pochwałę od Slughorna, ale znów nie udało mu się wyciągnąć od niego żadnych informacji o horkruksach. Egzamin Rona zakończył się niepowodzeniem, co przyjaciele wytłumaczyli brakiem szczęścia. To natomiast podsunęło Harry’emu pomysł, aby wykorzystać przeciwko Slughornowi eliksir szczęścia Felix Felicis. Harry wypił małą dawkę eliksiru i po chwili był już pewien, że tego wieczoru zdobędzie potrzebne Dumbledore'owi wspomnienie. Harry udał się do szklarni, gdzie spodziewał się zastać i zastał Slughorna. Napomknął o pogrzebie Aragoga co strasznie zaciekawiło profesora. Slughorn wiedział jak cenny jest jad akromantul, których Aragog był przedstawicielem i nagle zapałał chęcią uczestnictwa w tej uroczystości. Harry nie oponował i zaprosił Slughorna do Hagrida. Hagrid był niezwykle poruszony, że Harry i Slughorn przybyli na pogrzeb Aragoga. Slughorn, któremu udało się zdobyć upragnione trofea w postaci jadu akromantuli, a później włosów jednorożca wspólnie z Hagridem wypili stanowczo za dużo działającego rozluźniająco trunku. Harry który się do tego przyczynił, przekonał rozluźnionego Slughorna do przekazania mu prawdziwego wspomnienia.

45. Horkruksy (Horcruxes)

    Harry po zdobyciu wspomnienia Slughorna natychmiast udał się do Dumbledore'a. Profesor był zachwycony wyczynem Harry’ego i nie zwlekając, zanurzył się z nim w Myślodsiewni ze wspomnieniem Slughorna. Ukryte przez Slughorna wspomnienie dotyczyło jak przypuszczał Dumbledore – Horkruksów. Slughorn opowiedział Riddle'owi, że służą one do przechowywania cząstki duszy, której właściciel staje się częściowo nieśmiertelny. Aby je stworzyć należy uśmiercić innego człowieka i użyć specjalnego zaklęcia. Były to jednak informacje ogólnikowe, które jak zauważył Dumbledore, Riddle zapewne już znał. Riddle był ciekawy natomiast, czy czarodziej może podzielić swą duszę na więcej części, a konkretnie na 7, gdyż jest to bardzo silnie magiczna liczba. Slughorn nie udzielił jednoznacznej odpowiedzi, gdyż zorientował się, że nie powinien rozmawiać o tak czarnej magii z uczniem Hogwartu. Dzięki temu wspomnieniu Dumbledore dowiedział się ile prawdopodobnie Horkruksów stworzył Voldemort. Podzielił się z Harrym podejrzeniami co do przedmiotów które Voldemort mógł jego zdaniem zamienić w horkruksy: Medalion Salazara Slytherina, Puchar Helgi Hufflepuff, Wąż Nagini. Dwa kolejne zostały już zniszczone: Pierścień Marvolo Gaunta (zniszczony przez Dumbledore'a) oraz Dziennik Toma Riddle'a (zniszczony w Komnacie Tajemnic przez Harry’ego). Ostatniego – szóstego horkruksa nie mógł zidentyfikować, ale wydawało mu się że musi być to rzecz należąca do Roweny Ravenclaw bądź Godryka Gryffindora. Dumbledore obiecał Harry’emu, że jeśli tylko znajdzie miejsce przechowywania któregoś z Horkruksów, zabierze go ze sobą w podróż by go zdobyć.

46. Sectumsempra (Sectumsempra)

    Harry, który wciąż szpiegował Draco Malfoya przypadkowo natknął się na niego w łazience wypłakującego się Jęczącej Marcie. Nie udało mu się jednak dowiedzieć czym spowodowana była rozpacz Malfoya, gdyż ten zauważył go w lustrze. Gdy Malfoy próbował rzucić na Harry’ego zaklęcie Cruciatus, ten niewiele myśląc użył zaklęcia znalezionego w książce Księcia Półkrwi – Sectumsempra, którym dotkliwie zranił Malfoya. Pierwszym nauczycielem, który zareagował na alarm wszczęty przez Martę był Snape. Uratował Malfoya stosując tajemnicze zaklęcie i zanosząc go do skrzydła szpitalnego. Powróciwszy do Harry’ego zainteresował się użytym przez Harry’ego zaklęciem. Stosując legilimencję wkradł się do umysłu Harry’ego i odnalazł w nim książkę eliksirów. Nakazał Harry’emu dostarczenie mu wszystkich podręczników. Harry w drodze do Snape'a schował książkę Księcia Półkrwi w Pokoju Życzeń, a Snape'owi wręczył egzemplarz tej samej książki, ale własności Rona. Snape wiedział, że Harry go oszukał, ale nie nalegał aby ten oddał mu książkę. Wyznaczył natomiast Harry’emu szlaban w każdą sobotę aż do końca roku szkolnego. Wiedział, że zrobi tym Harry’emu większą przykrość, ponieważ straci on możliwość zagrania w finałowym meczu quidditcha. Jedyne co sprawiało Harry’emu radość był niezamierzony skutek działania eliksiru szczęścia. Ginny zerwała ze swoim chłopakiem, a Ron ze swoją dziewczyną. Nic nie stało już na przeszkodzie, aby Harry mógł zostać nowym chłopakiem Ginny, na co Harry dostał pozwolenie od Rona.

47. Podsłuchana przepowiednia (The Seer Overheard)

    Harry w drodze do Dumbledore'a spotkał nauczycielkę wróżbiarstwa Sybillę Trelawney. Pani profesor była rozdygotana i wstrząśnięta tym co ją spotkało w Pokoju Życzeń. Chociaż nie wie kto, jest pewna że ktoś rzucił na nią zaklęcie wypędzając ją z tego pokoju. Harry domyśla się, że Sybilla spotkała Malfoya i proponuje jej, aby odwiedziła wraz z nim Dumbledore'a. W drodze do Dumbledore'a Harry podzielił się z Sybillą swoimi uwagami na temat Snape'a. Sybilla opowiedziała Harry’emu jak podczas rozmowy kwalifikacyjnej z Dumbledorem przyłapali Snape'a na podsłuchiwaniu. Harry uświadomił sobie, że właśnie podczas tej rozmowy Sybilla wypowiedziała Dumbledore'owi przepowiednię dotyczącą Harry’ego. Skojarzył, że to Snape podsłuchał treść tej przepowiedni i to on zdradził ją Voldemortowi. Wzburzony odkryciem zostawił Sybillę i sam popędził do Dumbledore'a. Dumbledore nie był zaskoczony sprawozdaniem Harry’ego. Wiedział o zdradzie Snape'a. Wytłumaczył Harry’emu, że Snape nie wiedział kogo dotyczy owa przepowiednia i gdy Voldemort postanowił zamordować Pottera, uświadomił sobie jaki straszny błąd popełnił. Okazał skruchę, a Dumbledore wybaczył mu i dał drugą szansę zatrudniając go w Hogwarcie. Wcale nie uspokoiło to Harry’ego, który zapałał do Snape'a jeszcze większą nienawiścią. Dumbledore wyjawił Harry’emu przyczynę, dla której chciał się z nim spotkać. Odnalazł horkruksa i postanowił zabrać Harry’ego w podróż po niego. Dumbledore postawił jednak Harry’emu jeden warunek – Harry musiał przyrzec, że wykona bez słowa i zwłoki każde polecenie.

48. Jaskinia (The Cave)

    Harry wraz z Dumbledore'em wyruszył w poszukiwaniu horkruksa. Z Hogsmeade teleportowali się wspólnie w miejsce, o którym opowiadała Dumbledore'owi opiekunka z sierocińca w którym mieszkał Tom Riddle. Była to skała z wydrążoną jaskinią. Dumbledore kierując się niespotykaną intuicją zaprowadził Harry’ego do podziemnego jeziora, na środku którego znajdowała się mała oświetlona wysepka. Harry i Dumbledore przedostali się na nią przy pomocy zaczarowanego czółna. Płynąc przez jezioro, Harry zauważył, że pełne jest ono martwych ciał. Na wyspie znajdowała się czara wypełniona dziwnym eliksirem. Dumbledore odkrył, że jedynym sposobem wydostania horkruksa z dna czary było wypicie eliksiru. Nakazał Harry’emu, aby bez względu na to mu się dzieje, poił go eliksirem, aż osuszy czarę. Dumbledore z każdym kielichem wypełnionym eliksirem stawał się coraz słabszy, w końcu niemal stracił przytomność i zaczął coś mamrotać. Harry chociaż był przerażony, wmusił Dumbledore'owi kolejne kielichy wypełnione eliksirem. Gdy czara została opróżniona, na jej dnie pojawił się medalion. Dumbledore odzyskał świadomość, lecz ogarnęło go wielkie uczucie pragnienia i znów zaczął słabnąć. Harry próbował wypełnić kielich wodą stosując zaklęcie Aguamenti, ale każda próba kończyła się niepowodzeniem – woda znikała z kielicha. W akcie desperacji, Harry nabrał wodę z jeziora. Tym razem woda nie zniknęła. Harry oblał nieprzytomnego już Dumbledore'a wodą i wlał mu jej kilka kropel do ust. W czasie gdy próbował ocucić Dumbledore'a, ciała w jeziorze ożyły. Inferiusy zaczęły wychodzić z wody i zwróciły się w stronę Harry’ego i Dumbledore'a. Harry zaczął rzucać wszystkie jakie znał zaklęcia, które okazały się nieskuteczne w walce z inferiusami. Gdy już się poddał i inferiusy niosły go do wód jeziora, odzyskał świadomość Dumbledore. Przy pomocy zaklęcia wyczarował płomień, którego ciepło było nie do zniesienia dla inferiusów. Pozostawiły one Harry’ego i uciekły do wody. Gdy tafla jeziora się uspokoiła, Dumbledore zabrał medalion z czary i wraz z Harrym wrócił czółnem do brzegu jeziora. Wspólnie opuścili jaskinię. Bardzo osłabiony Dumbledore nie miał sił teleportować się do Hogsmeade. Harry chociaż nie posiadał jeszcze do tego prawa, teleportował siebie i profesora.

49. Wieża rozjarzona błyskawicami (The Lightning-Struck Tower)

    Gdy Harry i Dumbledore znaleźli się w Hogsmeade, z pomocą wybiegła im z Pubu Pod Trzema Miotłami Madame Rosmerta. Zwróciła ich uwagę na Hogwart, nad którym rozbłysnął Mroczny Znak. Gdy Dumbledore zobaczył znak Voldemorta nad zamkiem, natychmiast odzyskał siły. Chociaż potwornie wyczerpany, nie zgodził się na pomoc Rosmerty i postanowił wrócić do zamku. Harry przywołał zaklęciem Accio dwie miotły z pubu Rosmerty i razem z Dumbledore'em poleciał w stronę zamku. Dumbledore i Harry wylądowali na szczycie wieży astronomicznej, nad którą unosił się Mroczny Znak. Ku zaskoczeniu Harry’ego, nie znaleźli tam nikogo martwego. Dumbledore nakazał Harry’emu, aby ukryty pod peleryną-niewidką sprowadził Snape'a, który według niego był jedyną osobą zdolną mu pomóc. Czuł, że wypity w jaskini eliksir powoli go zabija. Gdy Harry zbliżył się do drzwi, usłyszał odgłosy walki. Ktoś napierał od drugiej strony na drzwi. W jednej chwili Dumbledore zaklęciem odepchnął od drzwi Harry’ego i sparaliżował go. Harry był odtąd niewidzialnym świadkiem kolejnych zdarzeń. Gdy profesor paraliżował Harry’ego, zza drzwi wybiegł Draco Malfoy i jednym celnym zaklęciem rozbroił Dumbledore'a pozbawiając go różdżki. Wtedy Harry zrozumiał, że zadaniem Malfoya było zamordowanie Dumbledore'a. Ku jego zdziwieniu, Malfoy zawahał się przed rzuceniem śmiertelnego zaklęcia. Zauważył to również Dumbledore i rozpoczął rozmowę z Draco. Draco opowiedział jak przy pomocy tajnego przejścia ze sklepu Borgina i Burkesa wprowadził do zamku śmierciożerców. Dumbledore wytłumaczył mu, że zabicie go nie ma sensu, że nawet nie jest do tego zdolny. Gdy obietnicą ochrony już niemal przekonał Malfoya do odstąpienia od wykonania rozkazu Czarnego Pana, na wieżę dostali się inni śmierciożercy. Żaden z nich nie chciał pomóc Malfoyowi, czekali aż stanie się wola Voldemorta. Gdy Malfoy tracił już nadzieję, że uniknie morderstwa, na wieżę wkroczył Snape. Jego widok wzbudził u Dumbledore'a strach, który Harry widział po raz pierwszy w życiu. Dumbledore błagał Snape'a. Snape nie zawahał się jednak i zaklęciem Avada Kedavra zamordował Dumbledore'a, którego ciało spadło bezwładnie z wieży.

50. Ucieczka Księcia (Flight of the Prince)

    Gdy Harry odzyskał władzę nad swoim ciałem, zorientował się, że Dumbledore naprawdę umarł. Puścił się w pogoń za Snape'em, Malfoyem i innymi śmierciożercami. W zamku panował chaos, nadal trwały walki. Członkowie Zakonu Feniksa walczyli z wysłannikami Voldemorta. Harry nie zważając na nic skupił się na pościgu za Snape'em i Malfoyem. Korzystając z tajnych przejść, dogonił ich już na błoniach Hogwartu. Wiedział, że za bramą Hogwartu uciekinierzy będą mogli się teleportować. Wyciągnął więc różdżkę i zaczął ciskać ku nim zaklęcia. Snape był jednak o wiele bardziej doświadczonym czarodziejem i odbijał wszystkie zaklęcia Harry’ego. Gdy Harry’ego zawiodły wszystkie znane mu zaklęcia, rzucił klątwę Sectumsempra, lecz i przed nim Snape'owi udało się obronić. Rzucenie tego zaklęcia wyprowadziło z równowagi Snape'a. Wykrzyczał Harry’emu, że jest niegodny używać jego zaklęć i że to on jest Księciem Półkrwi. Rozbroił Harry’ego i popędził z Malfoyem ku bramie Hogwartu, po przekroczeniu której teleportowali się w bezpieczne miejsce. Śmierciożercy podpalili chatkę Hagrida, ale nie byli w stanie rzucić zaklęcia na pół-olbrzyma. Hagrid uratował z płonącej chatki swego psa Kła i z pomocą Harry’ego ugasił pożar, a śmierciożercy rozpierzchli się. Harry powędrował z Hagridem do miejsca, gdzie leżało ciało Dumbledore'a. Znalazł przy nim medalion z jaskini. Gdy go wziął, uświadomił sobie, że nie jest to medalion Salazara Slytherina. Gdy go otworzył znalazł tylko odręcznie napisany list podpisany inicjałami R.A.B. List skierowany był do Voldemorta. Napisał w nim, że odkrył jego tajemnicę i postanowił zniszczyć horkruksa.

51. Lament feniksa (The Phoenix Lament)

    Harry’ego przepełniał żal po stracie ulubionego profesora Dumbledore'a, który był mu bardzo bliski. Nie mógł przeboleć, że wyprawa, która tak osłabiła profesora była bezcelowa i znaleziony medalion nie był poszukiwanym horkruksem. Po zamku roznosił się wyrażający żal śpiew feniksa Fawkesa należącego do Dumbledore'a, który zniknął z gabinetu dyrektora po jego śmierci. Mimo tragedii jaką była śmierć Dumbledore'a, Harry odczuł wielką ulgę, gdy dowiedział się, że żadne z jego przyjaciół nie ucierpiało w walce ze śmierciożercami. Zawdzięczali to częściowo eliksirowi szczęścia, którym podzielili się i zażyli tuż po wyjeździe Harry’ego i Dumbledore'a. Jedynie Bill Weasley został dotkliwie poraniony przez wilkołaka Fenrira Greybacka – tego samego, który kiedyś pokąsał Lupina. Chociaż Bill prawdopodobnie nie przemieni się w wilkołaka, blizny na jego twarzy oszpecą go już na zawsze. Ogromnym zaskoczeniem jest reakcja Fleur Delacour, nielubianej przez rodzinę Weasleyów narzeczonej Billa. Chociaż Bill został oszpecony, Fleur nie rozmyśliła się i postanowiła bez względu na okoliczności poślubić Billa. Zyskała tym uznanie wśród Weasleyów, Hermiony i Harry’ego. Władzę w szkole przejęła profesor McGonagall, pełniąca dotychczas funkcję zastępcy dyrektora Hogwartu. Na pośpiesznie zgromadzonym zebraniu nauczycieli, ustalono, że uczniowie pozostaną w szkole do czasu pogrzebu Dumbledore'a, po którym zostaną natychmiast odesłani do domów. O przyszłości Hogwartu zadecydować miała rada nadzorcza.

52. Biały grobowiec (The White Tomb)

    Na błoniach Hogwartu odbył się pogrzeb Albusa Dumbledore'a. W pogrzebie uczestniczyli uczniowie Hogwartu, nauczyciele, przyjaciele, a nawet zupełnie obcy ludzie. Na pogrzeb przybyły również centaury z Zakazanego Lasu i trytony z jeziora. Centaury usiały niebo strzałami wystrzelonymi z łuków, a trytony odśpiewały z jeziora pieśń żałobną w znanym tylko Dumbledore'owi języku. Hagrid złożył ciało Dumbledore'a na postumencie, który wkrótce przemieniony został w marmurowy grobowiec. Kilka osób wygłosiło przemówienie, a wszyscy złączyli się w żalu. Na pogrzebie obecni byli również przedstawiciele Ministerstwa Magii. Po ceremonii Minister Magii Rufus Scrimgeour poprosił Harry’ego na słowo. Nie zważając na okoliczności, ponownie poprosił go o wsparcie dla Ministerstwa. Harry kolejny raz nie zgodził się na propozycję Scrimgeoura i przypomniał mu, że zawsze będzie wierny tylko Dumbledore'owi. Ostatnie chwile w Hogwarcie, Harry wypełniły rozmowy z Ginny, Hermioną i Ronem. Zdradził im swoje plany. Postanowił wrócić na okres wakacji do Dursleyów zgodnie z wolą Dumbledore'a. Nie zamierzał już jednak wracać do Hogwartu. Postanowił dokończyć to, co zaczął Dumbledore. Postanowił odnaleźć i zniszczyć pozostałe horkruksy i zmierzyć się z Lordem Voldemortem. W rozmowie z Ginny, Harry wyznał jej że nie chce jej narażać i z tego względu będą musieli przestać się spotykać, a przynajmniej nie ujawniać tego co do siebie czują. Hermiona i Ron mimo sprzeciwu Harry’ego, postanawiają że nie zostawią go samego i razem z nim wyruszą w niebezpieczną podróż w poszukiwaniu horkruksów. 

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    

     

53. 
    

    1. Czarny Pan rośnie w siłę (The Dark Lord Ascending)

       Podczas zebrania śmierciożerców, które odbywa się w domu Malfoyów (aktualnej siedzibie Voldemorta), Lord Voldemort wraz z Yaxleyem i Snape'em debatują o planach przeniesienia Harry'ego Pottera przez Zakon Feniksa. Yaxley podsyła fałszywą wersję, ale mimo to Lord Voldemort wierzy Snape'owi. Snape nie mówi o źródle, z którego zna prawdziwą wersję.

    2. In memoriam (In Memoriam)

       Harry siedzi w swoim pokoju na Privet Drive 4. Pakuje się, bowiem niedługo ma się udać na tajną misję. Przy okazji czyta artykuły o Dumbledorze w gazetach. W jednym z nich Elfias Doge, stary kolega Albusa przedstawia go w dobrym świetle. Zaś Rita Skeeter pisze o mrocznej prawdzie, skrywanej przez niego, oczernia go i zapowiada premierę swej nowej książki "Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a". Harry zastanawia się, komu ma wierzyć.

    3. Dursleyowie opuszczają dom (The Dursleys Departing)

       Harry schodzi na dół. Dursleyowie pakują się do wyjazdu. Jednak wuj Vernon w ostatniej chwili zmienia zdanie. Harry nie traktuje go poważnie, bo wuj zmienia zdanie co chwilę, przez cały tydzień. Po chwili do domu przybywają Hestia Jones i Dedalus Diggle, żeby zabrać Dursleyów do kryjówki. W ostatniej chwili wuj Vernon decyduje się iść z nimi. Ku zaskoczeniu wszystkich Dudley dziękuje Harry'emu za wszystkie razem spędzone lata i za obronę przed dementorami. To właśnie on namówił rodziców, by pojechali z aurorami.

    4. Siedmiu Potterów (The Seven Potters)

       Na Privet Drive 4 przylatują inni członkowie Zakonu Feniksa. Ich plan przewozu Harry'ego jest następujący: sześciu członków zamieni się w Harry'ego za pomocą eliksiru wielosokowego. Każdy z nich z ochroniarzem poleci do rożnych domów członków Zakonu Feniksa, skąd polecą do Nory za pomocą świstoklików. Po namowie Harry w końcu daje im swoje włosy. W Harry’ego zamieniają się Ron, Hermiona, Fred, Fleur, George i Mundungus. Łączą się w pary i odlatują na miotłach i testralach, jedynie Harry i Hagrid lecą na motocyklu. Pary rozdzielają się, gdy atakuje ich banda śmierciożerców. Podczas ucieczki Harry’ego i Hagrida, zginęła sowa Hedwiga. W walce ze Stanem Shunpike'em Harry wydaje im, że to on jest prawdziwy. Po chwili pojawia się Voldemort. Okazuje się, że potrafi latać. Dochodzi do pojedynku między odwiecznymi wrogami. Różdżka Harry'ego dziwnie się zachowuje i sama strzela złotym promieniem w Voldemorta. W końcu Harry i Hagrid trafiają w bariery ochronne. Spadają do sadzawki w ogrodzie państwa Tonks.

    5. Poległy wojownik (Fallen Warrior)

       Harry budzi się w domu Teda i Andromedy Tonksów. Razem z Hagridem odlatują świstoklikiem do Nory. Czekają tam na nich pani Weasley i Ginny. Po chwili przylatują inni, chociaż było wiele komplikacji. Każdy wrócił z walki zakrwawiony. Widocznie śmierciożercy ich nie oszczędzali. Okazuje się, że George ma oderwane ucho, Mundungus Fletcher uciekł, a Moody nie żyje. Atmosfera w Norze staje się ciężka. Wszyscy się kłócą, ale jest wiele pytań, na które nikt nie zna odpowiedzi. Harry ma wizję. Wnika w umysł Voldemorta i widzi jak ten torturuje Ollivandera.

    6. Ghul w piżamie (The Ghoul in Pyjamas)

       Następne dni wszyscy bohaterowie spędzają w Norze. Niedługo Harry ma urodziny, a wielkimi krokami zbliża się również ślub Billa i Fleur. Cały czas trwają skrzętne przygotowania do wesela. Pani Weasley specjalnie daje trójce przyjaciół tyle roboty, aby nie mogli ze sobą rozmawiać i zaplanować ucieczki ze szkoły. Gdy jednak mają chwilę spokoju Harry pyta Rona i Hermionę, czy na pewno chcą z nim szukać horkruksów. Oni mówią, że tak, a nawet dużo już poświęcili temu – Hermiona zmodyfikowała pamięć swoim rodzicom, a Ron przebrał w pidżamę swojego ghula i powiedział, że ministerstwo będzie myślało, że to on i że jest chory na groszopryszczkę.

    7. Testament Albusa Dumbledore'a (The Will of Albus Dumbledore)

       W dzień urodzin Harry'ego Ginny całuje go. Artur Weasley wysyła im patronusa i informuje ich, że zjawi się Scrimgeour. Po tej wiadomości Remus razem z Tonks deportują się. Minister Magii przedstawia im treść testamentu zmarłego dyrektora Hogwartu. Hermiona dostaje starą książkę "Baśnie barda Beedle'a", Ron wygaszacz, a Harry złotego znicza, którego złapał w pierwszym swoim meczu. Oprócz tego Harry miał także dostać Miecz Godryka Gryffindora, ale Scrimgeour na to nie pozwala.

    8. Wesele (The Wedding)

       Odbywa się ślub Billa i Fleur. Harry za pomocą eliksiru wielosokowego zamienia się w jednego z mugoli. Podczas wesela Wiktor Krum mówi Harry'emu, że znak, który nosi Ksenofilius Lovegood, to znak Grindewalda. Harry również spotyka się z Elfiasem Dogem, z którym rozmawia o Dumbledore. Na ślubie pojawiają się śmierciożercy, ale Harry z przyjaciółmi uciekają.

    9. Kryjówka (A Place to Hide)

       Harry Ron i Hermiona deportują się z wesela i wpadają na bandę śmierciożerców. Później ukrywają się w domu przy Grimmauld Place 12.

    10. Opowieść Stworka (Kreacher's Tale)

        Stworek opowiada Harry'emu, Ronowi i Hermionie o Regulusie Blacku i o jednym z horkruksów czyli medalionie. Harry prosi skrzata by ten sprowadził Mundugusa do domu, ponieważ to on miał medalion jako ostatni.

    11. Łapówka (The Bribe)

        Lupin odwiedza Harry'ego, Rona i Hermionę na Grimmauld Place 12. Proponuje im pomoc w wyprawie, ale Harry wrzeszczy na niego, że ten chce zostawić swoją rodzinę i boi się odpowiedzialności. Lupin odchodzi zdenerwowany. Stworek znajduje Mundungusa i przyprowadza go do Harry'ego. W rozmowie z nim wynika, że medalion Salazara Slytherina (horkruks) ma Umbridge.

    12. Magia to potęga (Magic is Might)

        Harry, Ron i Hermiona przygotowują się do wejścia do Ministerstwa Magii. Po opracowaniu w plan, wprowadzają go w życie i przybierają postać trzech pracowników ministerstwa. Niestety Ron zostaje zatrzymany w celu zlikwidowania deszczu w jednym z gabinetów, natomiast Hermiona i Harry zmierzają dalej w głąb budynku.

    13. Komisja Rejestracji Mugolaków (The Muggle-Born Registration Commission)

        Hermiona zostaje zatrzymana przez Dolores Umbridge, która nie poznaje jej. Umbridge chce, żeby Hermiona pisała protokoły podczas przesłuchań mugolaków. W międzyczasie Harry włamuje się do gabinetu Dolores, ale nie znajduje tam horkruksa i zamiast niego zabiera oko Szalonookiego Moody'ego. Następnie idzie do Hermiony i razem pomagają uciec mugolakom, przy okazji zabierając medalion od Umbridge.

    14. Złodziej (The Thief)

        Po ucieczce przed śmierciożercami Ron zostaje rozszczepiony. Okazuje się, że Hermiona przewidziała możliwy rozwój wypadków i jest w pełni przygotowana do wyprawy. Bohaterowie śpią w zabezpieczonym czarami namiocie. Harry ma wizję, w której Voldemort przesłuchuje i zabija Gregorowicza. Czarny Pan wyciąga z niego tylko twarz złodzieja przedmiotu, na którym mu zależy.

    15. Zemsta goblina (The Goblin's Revenge)

        Harry pogrzebał pod najstarszym drzewem w lesie oko Szalonookiego Moody'ego. Przyjaciele codziennie zmieniają miejsce zamieszkania, aby nie dać się złapać śmierciożercom. Pewnego dnia podsłuchują Teda Tonksa, Deana Thomasa, Dirka oraz dwa gobliny: Gryfka i Gornaka. Po tym wydarzeniu odchodzi od nich Ron.

    16. Dolina Godryka (Godric's Hollow)

        Jest wigilia. Harry wybiera się z Hermioną do Doliny Godryka, gdzie na cmentarzu znajduje groby swoich rodziców, rodziny Dumbledore'ów i innych czarodziejów.

    17. Sekret Bathildy (Bathilda's Secret)

        Harry i Hermiona są w Dolinie Godryka. Znajdują dom, w którym mieszkali kiedyś Harry i jego rodzice. Spotykają Bathildę, która zaprasza ich do swojego domu. Ta prosi Harry'ego na górę. Tam okazuje się, że jest wężem Voldemorta – Nagini. Dochodzi do walki, przybywa Voldemort. Harry i Hermiona uciekają. Przez przypadkowe zaklęcie Hermiony różdżka Harry'ego zostaje złamana i traci swą moc.

    18. Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore'a (The Life and Lies of Albus Dumbledore)

        Harry i Hermiona czytają fragment biografii Dumbledore'a i dowiadują się o jego współpracy z Grindewaldem.

    19. Srebrna łania (The Silver Doe)

        Harry w trakcie nocnej warty zauważa patronusa w kształcie łani. Idąc za nią dochodzi do małego jeziorka, na dnie którego znajduje się Miecz Godryka Gryffindora. Harry'emu nie udaje się go wyłowić przez horkruksa, którego ma na szyi. Ratuje go Ron, który wyłowił miecz. Harry postanawia dać Ronowi zniszczyć horkruksa. Ten próbuje omamić Rona, ale ostatecznie Ron go niszczy. Po powrocie do namiotu Weasley opowiada swoją historię, m.in. to, że przywiódł go tu wygaszacz. Hermiona jest na niego wściekła.

    20. Ksenofilius Lovegood (Xenophilius Lovegood)

        Hermiona zauważa w książce znak Grindewalda i chce się spotkać z Ksenofiliusem Lovegoodem, żeby go o niego wypytać, ponieważ na weselu miał on na sobie ten znak. Harry nie jest zadowolony z tego pomysłu, ale zgadza się, ponieważ zostaje przegłosowany. Kiedy przyjaciele przybywają do niego, ten mówi, że pójdzie zawiadomić Lunę o ich przybyciu i na chwilę znika. Następnie przyjaciele pytają go o Insygnia Śmierci.

    21. Opowieść o trzech braciach (The Tale of the Three Brothers)

        Hermiona czyta bajkę o trzech braciach, którzy dostali od śmierci Czarną Różdżkę (najpotężniejszą z różdżek), Kamień Wskrzeszenia (potrafiący wzywać umarłych z zaświatów) i Pelerynę Niewidkę (dającą niewidzialność bez żadnych ograniczeń, posiada ją Harry). Pan Lovegood tłumaczy im, że to Insygnia Śmierci, których poszukują pokolenia czarodziejów. Lovegood jest niespokojny i co chwila zerka przez okno. Przylatują śmierciożercy. Okazuje się, że Ksenofilius chciał oddać Harry'ego śmierciożercom za uwolnienie Luny. W pewnym momencie Harry orientuje się, że Luny nie ma w domu od dawna, a gościna Ksenofiliusa jest tak naprawdę pułapką. Ksenofilius próbuje ich zatrzymać, ale nie udaje mu się, mało tego zostaje potraktowany klątwą zapomnienia. Przyjaciele teleportują się z domu Lovegooda.

    22. Insygnia Śmierci (The Deathly Hallows)

        Harry, Ron i Hermiona rozprawiają o tym co się stało oraz o Insygniach. W ciągu kilku minut Harry zaczyna rozumieć, że jego peleryna niewidka jest tą, którą śmierć podarowała trzeciemu z braci, że kamień wskrzeszenia jest ukryty w zniczu oraz (ku jego przerażeniu), że tym czego Voldemort szuka jest właśnie czarna różdżka. Hermiona nie chce w to wszystko uwierzyć, a Ron też ma wątpliwości co do tego, co mówi Harry. Mija kilka następnych dni a podczas jednego z nich Harry nieumyślnie wypowiada imię Voldemorta które jest teraz tabu oraz, że powoduje zakłócenie zaklęć ochronnych. Nieumyślnie sprowadza na nich bandę szmalcowników.

    23. Dwór Malfoya (Malfoy Manor)

        Harry, Ron i Hermiona zostają osaczeni przez szmalcowników. Spotykają Deana Thomasa oraz goblina Gryfka, którzy też zostali schwytani. Szmalcownicy znajdują w ich namiocie miecz Gryffindora, i rozpoznają ich. Trafiają na dwór Malfoya. W domu Malfoya pojawia się Bellatrix Lastrange. Jest przerażona, gdy widzi miecz. Torturuje Hermionę, w celu zdobycia informacji skąd mają miecz Gryffindora. Harry i Ron znajdują się w piwnicy domu, gdzie spotykają Lunę Lovegood oraz pana Olivandera. W piwnicy niespodziewanie zjawia się Zgredek i pomaga im deportując z niej Lunę, pana Olivandera oraz Deana Thomasa. Harry i Ron ratują Hermionę oraz goblina Gryfka w czym pomaga im Zgredek. Deportują się z miejsca walki.

    24. Wytwórca różdżek (The Wandmaker)

        Skrzat teleportuje Harry'ego, Rona i Hermionę do Muszelki, domu Billa i Fleur. Zgredek, skrzat domowy, zostaje podczas ratowania Harry'ego i jego przyjaciół przebity nożem przez Bellatriks. Harry sam wykopuje dół do pochowania skrzata. Przyjaciele rozmawiają z Ollivanderem o czarnej różdżce, która, jak się okazuje istnieje naprawdę. On, Ron i Hermiona rozmawiają z goblinem Gryfkiem i proszą go o pomoc przy włamaniu się do banku Gringotta w celu zdobycia następnego horkruksa. Harry widzi jak Voldemort włamuje się do grobu Dumbledora i zabiera z niego Czarną Różdżkę.

    25. Muszelka (Shell Cottage)

        Gryfek zgadza się pomóc im we włamaniu, lecz żąda za to miecza Gryffindora. Przjaciele niechętnie zgadzają się na to. Planują z Gryfkiem włamanie przez cały pobyt w muszelce. W ostatnim dniu ich pobytu w Muszelce zjawia się Remus Lupin. Wybacza Harry'emu jego zachowanie z Grimmauld Place 12 i prosi, aby został ojcem chrzestnym Teda Lupina – syna Remusa.

    26. Bank Gringotta (Gringotts)

        W końcu nadchodzi czas włamania się do Gringotta. Hermiona przemienia się w Bellatriks, Ron za pomocą specjalnych zaklęć zmienia swój wygląd, a Harry i Gryfek ukrywają się pod peleryną niewidką. Harry rzuca na gobliny zaklęcie niewybaczalne – Imperio. W końcu udaje się im dotrzeć do skrypty i zabrać czarę, jednak Gryfek przy nadarzającej się okazji zabiera miecz Gryffindora i wznosi alarm, że w banku są złodzieje. Harry w ostatniej chwili uwalnia smoka, wskakuje z Hermioną i Ronem na jego grzbiet i uciekają.

    27. Ostatnia kryjówka (The Final Hiding Place)

        Kiedy są bezpieczni, Harry dostaje się do umysłu Voldemorta. Widzi, jak śmierciożercy i gobliny informują Go o kradzieży. Lord Voldemort jest wściekły, ponieważ Potter dowiedział się o horkruksach. Postanawia sprawdzić, czy pozostałe są bezpieczne. Postanawia najpierw sprawdzić chatę, potem jaskinię, a na końcu Hogwart. Harry postanawia dostać się do Hogwartu by znaleźć przedostatni horkruks.

    28. Brakujące lusterko (The Missing Mirror)

        Harry, Hermiona i Ron aportują się w Hogsmeade. Chwilę później rozlega się alarm i z pobliskiego domu wybiegają śmierciożercy. Ratuje ich barman z karczmy "Pod Świńskim Łbem". Okazuje się, że jest to Aberforth, brat Albusa Dumbledore'a i że to on wysłał do nich Zgredka. Opowiada im historię o swojej siostrze, Arianie. Harry prosi go, by ten pomógł im dostać się do Hogwartu. Aberforth pokazuje im wejście do tajemnego tunelu, którym chwilę później przybywa Neville Longbottom.

    29. Zaginiony diadem (The Lost Diadem)

        Neville przyprowadza Harry'ego, Hermionę i Rona do Hogwartu tajemnym tunelem. Po drodze opowiada im o nowym systemie "nauczania", w którym stosuje się Zaklęcia Niewybaczalne. Po wyjściu z tunelu otrzymują gorący aplauz. Okazuje się, że są w Pokoju Życzeń, razem z wieloma uczniami ze szkoły, m.in. Seamusem Finniganem, Erniem Macmillanem czy Luną Lovegood. Ta zaprowadza go do pokoju współnego Krukonów, by mógł zobaczyć, jak wyglądał diadem Roweny Ravenclaw. Niestety, okazuje się, że pilnowała go Alecto Carrow, która teraz wezwała Voldemorta.

    30. Ucieczka Severusa Snape'a (The Sacking of Severus Snape)

        Luna rozbraja Alecto i patrzy na radość Krukonów. W tym samym czasie Harry dowiaduje się, gdzie jest Voldemort. Zjawia się Amycus Carrow, brat Alecto, któremu drzwi otworzyła Minerwa McGonagall. W porywie gniewu spluwa na nią. Harry rzuca na niego zaklęcie Cruciatus w akcie, jak powiedziała McGonagall, rycerskości. Tymczasem zjawia się Severus Snape. Otwarcie oskarża nauczycielkę o kontakt z Niepożądanym nr 1. Po krótkiej walce z profesorami: McGonagall, Sprout i Flitwickiem, ucieka. Następnie wzmacniane są szkolne zaklęcia obronne, prowadzona jest akcja ewakuacji młodszych uczniów. W Pokoju Życzeń Percy godzi się z rodziną.

    31. Bitwa o Hogwart (The Battle of Hogwarts)

        Harry rozmawia z Szarą Damą – duchem Revenclawu. Ta wyjaśnia mu co stało się z diademem jej matki. Harry już wie, gdzie Voldemort go ukrył. Hermiona wraz z Ronem przynoszą kły bazyliszka z Komnaty Tajemnic. Dziewczyna jednym z nich zniszczyła horkruksa. Idą do Pokoju Życzeń i znajdują diadem, lecz pojawia się Malfoy, Crabbe i Goyle. Po roznieceniu ognia przez Crabbe'a, on sam ginie, a Harry ratuje Dracona. Diadem zostaje zniszczony. Fred zostaje zabity przez jednego ze śmierciożerców.

    32. Czarna Różdżka (The Elder Wand)

        Harry razem z Percym przenoszą ciało Freda do niszy po zbroi. Tymczasem do zniszczenia pozostał jeszcze jeden horkruks - wąż Nagini. Harry, który zajrzał do świadomości Voldemorta, dowiedział się, że czeka on na niego we Wrzeszczącej Chacie. Nie czekając długo udał się tam wraz ze swoimi towarzyszami. Po drodze byli świadkami dalszej walki, porwania Hagrida przez potomków Aragoga, a także mogli być ofiarami dementorów, gdyby nie ich przyjaciele: Luna, Seamus i Ernie. Bohaterowie docierają do Wrzeszczącej Chaty, gdzie są świadkami rozmowy Lorda Vordemorta i Snape'a na temat Czarnej Różdżki - nie działa ona prawidłowo w rękach Czarnego Pana. Napuszcza on Nagini na Snape'a, ponieważ to on zabił Dumledore'a, przez co posiadł moc Czarnej Różdżki. Snape przed swoją śmiercią daje Harry'emu wspomnienie.

    33. Opowieść Księcia (The Prince's Tale)

        Harry poznaje przeszłość Snape'a, m.in. próbę przekonania Lily Evans (późniejszej matki Harry'ego) do siebie i do czarów, niemiłe przygody z Huncwotami, przemianę Snape'a w Hogwarcie i późniejszą pokutę w postaci szpiegowania dla Dumbledore'a. Odkrywa, że Snape cały czas był po stronie dobra.

    34. Znowu w Zakazanym Lesie (The Forest Again)

        Harry po dowiedzeniu się, że jest horkruksem Voldemorta wyrusza mu na spotkanie, aby dać się zabić i zniszczyć przedostatni horkruks. Przed wyjściem z zamku do Zakazanego Lasu nakłania Neville'a aby zabił Nagini – ostatniego horkruksa Voldemorta. Przywołuje z pomocą Kamienia Wskrzeszenia swojego ojca, matkę, ojca chrzestnego i Remusa Lupina. W ostatniej chwili przed śmiercią myśli o Ginny Weasley.

    35. King's Cross (King's Cross)

        Harry trafia do miejsca, którym okazuje się King Cross. Spotyka Dumbledore'a, który mówi mu, że to jego "przyjęcie". Długo rozmawiają, m.in. na temat przeszłości Dumbledore'a, misji Harry'ego, horkruksów i insygniów. Na końcu rozmowy Harry postanawia wrócić do świata żywych.

    36. Luka w planie (The Flaw in the Plan)

        Harry budzi się w Zakazanym Lesie. Voldemort każe Hagridowi zabrać go przed zamek. Voldemort pokazuje rzekome ciało Harry'ego i drwi z niego oraz z Neville'a. Ten uwalnia się z zaklęć Voldemorta i ucina Nagini głowę za pomocą miecza Gryffindora. Ponownie wybucha walka, z czego korzysta Harry, biegnąc do Wielkiej Sali pod peleryną-niewidką. Tam Molly Weasley pokonuje Bellatrix Lestrange. Harry zdejmuje pelerynę i udowadnia Voldemortowi, że to on jest panem Czarnej Różdżki. Zaklęcie Avada Kedavra Voldemorta odbija się od Expelliarmus Harry'ego i Czarny Pan, ugodzony własnym zaklęciem, umiera.

    37. Epilog: Dziewiętnaście lat później (Nineteen Years Later)

        Rok 2017. Harry i Ginny (wraz z córką Lily) odprowadzają swoich dwóch synów (Jamesa i Albusa) na pociąg do Hogwartu. Przy pociągu spotykają Rona i Hermionę i ich dzieci (Rose i Hugona). Spotykają też m.in. Teda Lupina, syna Tonks i Remusa, oraz rodzinę Malfoyów.